Kitap İncelemesi
Şimdiye kadar gitti
Jess Walter tarafından
Harper: 272 sayfa, 30 dolar
Sitemizde bağlantılı kitaplar satın alırsanız, Times bir komisyon kazanabilir Bookshop.orgücretleri bağımsız kitapçıları destekleyen.
Jess Walter'ın Searing ve Sublime sekizinci romanı “Şimdiye Kadar Gone”, bazıları daha nazik, daha nazik bir zamana – bazıları bir euloji söyleyebilir. Zorlayıcı anti kahramanı, altmış bir şey Rhys Kinnick, yedi yıl kendi empoze edilen sürgünde geçirdi ve Washington eyaletinin uzak bir bölgesinde bir Cinder blok kabini işgal etti. Büyükbabasının bir zamanlar gelişen bir koyun çiftliği olarak tasarlandığı evi geliştirme girişimleri durdu, ancak kaldığı süre boyunca 900'den fazla kitap okumayı ve hala bilgelik atlası ”adlı hala ortaya çıkmamış bir metafizik hacim yazmayı başardı. Kendisine, kızı Bethany ve torunları Leah ve Asher'in arkasında bırakarak – ve çoğu yaratık konforundan kaçınarak, Thoreau'nun “Walden” ı modellediğini kendisine güvenir.
Diğer insanlarla olan nadir görülen karşılaşmalarda, ondan favori pasajlardan alıntı yapmaktan hoşlanıyor, örneğin: “Bir adam, izin verebileceği şeylerin sayısıyla orantılı olarak zengindir.” Ve birkaç tanesi bıraktı.
“Step Kenara” kısmen, kızının tehlikeli kutsal kocası Shane ile 2016 Şükran Günü tartışmasından kaynaklandı. O, giderek daha tuhaf komplo teorilerine bağlılığı, NFL'nin bile “küreselistler” tarafından sızdığına inanan doğmuş bir Hıristiyan. Rhys yıllardır Shane'in rantlarına maruz kaldı ve kayınpederinin dünya görüşünü şöyle damıtı: “Son hedefi Shane gibi iyi Hıristiyanları, insanların yanlış banyoda kaka yaptığı ahlaksız, tek dünya sosyalist bir kabusa dönüştürmek olan Şeytani Liberal Ortodoksi.”
Rhys bu tatil toplantısı sırasında Shane ile etkileşime girmemeye çalışıyor, ancak yıllarca umutsuzca “uzun üzücü kültürel düşüşü” gözlemledi. en kötüsü Amerika'da Kişi ”Başkan seçildi ve artık onu alamıyor. Dahası, bir gazete için çevre muhabiri olarak işinden işten çıkarıldı ve kız arkadaşı ona bir daha görmek istemediğini söyledi -“ Kızı Shane hakkında düşündüğünü yüksek sesle mırıldandığında ” – tüm cehennem, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk önce kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor. Pencereden dışarı çıkın, arabasını kalıcı sığınacak olan kabine doğru yönlendirir.
Bu romanın birçok melankolik zevki arasında Walter, çoğumuzun kapakların altında sürünmek ve birkaç on yıl boyunca yeniden ortaya çıkmamayı, “kemik derinliğinde bir üzüntüye” karşı gelmemeyi hissettikleri ve çoğunlukla direnen arzuları sentezliyor. Rhys, yalnızlığı ve sorumluluk eksikliğinde lüksler, 2020'de berber maskesi yapmadığı konusunda ısrar edene kadar Covid-19 pandeminin farkında değil. Birkaç yıl sonra ön kapıda bir vuruşla unutuldu.
Sundurmasında bir erkek ve bir kızı ilk başta yabancılar için hata yapıyor. “Ne güzel kapitalistler satıyor?” Onlara soruyor. “Dergiler mi yoksa çikolata?”
“Hiçbir şey satmıyoruz,” diye yanıtlıyor çocuk. “Biz senin torunlarınızız.”
O zaman Rhys, kendisini korurken, o zamandan beri lenfomadan ölen sevgili eski karısı Celia veya gizemli bir şekilde kaçan kızı için orada bulunamadığını, bir komşuya çocuklarını yabancılaşmış babasıyla kalmasını söyleyen bir not bıraktığını anlıyor. “O, ailemizle teması kesen ve şimdi Squalor'da yaşayan bir münzevi” diye yazıyor. Sözlerini okumak, pişmanlık bir ton tuğla gibi vuruyor. Kendisine soruyor: Ne yaptım? Son yedi yılı kendi kendine emilim durumunda geçirdikten sonra-ya da eski kız arkadaşı Lucy'nin daha sonra söylediği gibi: “Orada puting var mısın?” – Yeni görevi sadece kefaret etmektir.
Roman boyunca Rhys, Kant, De Beauvoir, Sartre, Virginia Woolf ve Epictetus'a atıfta bulunur, diğerlerinin yanı sıra bilgiyi bir balsam ve kaçış kapağı olarak kullanır. Kültürün çöküşünü “kötü fikirlerin, kel yüzlü yalanların ve saçmalıkların büyük bir internet boyutunda kara deliğe” yas tutuyor. Ancak bu kazanın içinde bir kez daha dalış yapması gerekiyor, kızının nerede olduğu bilinmediği için, 13 yaşındaki torunu üvey babası tarafından 19 yaşındaki bir kilise papazının oğluna vaat edildi ve torunu Spokane'de bir satranç maçı için geç kaldı. 1978 Audi 100'üne başlıyor – “Yarım Araba, Yarım Çöp. Carbage” – ve üçü kalkıyor.
Rhys, bir dizi macera ve yanlış macerada arkadaşları ve ailenizle köprüleri garip bir şekilde yeniden inşa eder ve yokluğunda kaçırdığı şeyi yavaşça kaydeder. “Bu değişikliklerin kendileri için garip bir kalitesi vardı” diye gözlemliyor. “Sadece büyük ölçüde etkileyici görünmüyorlardı, aynı zamanda bazı durumlarda geriye doğru adımlar gibi görünüyorlardı.” Örneğin, “Sadece uçan araba yoktu, her zamankinden daha büyük pikap ve SUV var gibi görünüyordu.”
Walter kurnazca usta bir sosyal eleştirmen ve kahramanını, dünyamızın aldığı karanlık kurs hakkında kendisi hissettiği tüm öfke ve kalp krizi ile açıkça yatırdı. Ayrıca kahramanına, kötümserliğini Maudlin bölgesine götüren kendini küçümseyen bir mizah anlayışı ile yatırdı. Bu sert manzarada bulunma umudu varsa, birbirimizle olan bağlantımızda – umutsuzluğa yönelik bir panzehir. Hepimizin karanlık bir mevsim boyunca yaşamak zorundayız, Rhys kendini rahatlatır. Ya da, bir Virginia Woolf hattını Rhys'in daha önce çağırdığı “Deniz Feneri” nden yorumlamak için: bizi yakalayan şey “küçük günlük mucizeler, aydınlatmalar, eşleşmeler beklenmedik bir şekilde karanlıkta vuruldu”. Ya da bu konuda, bunun gibi romanlar.
Haber bir yazar, editör ve yayıncılık stratejistidir. Oprah Dergisi O Oprah Kitap Kulübü ve Kitaplar Editörü olarak görev yaptı.
Şimdiye kadar gitti
Jess Walter tarafından
Harper: 272 sayfa, 30 dolar
Sitemizde bağlantılı kitaplar satın alırsanız, Times bir komisyon kazanabilir Bookshop.orgücretleri bağımsız kitapçıları destekleyen.
Jess Walter'ın Searing ve Sublime sekizinci romanı “Şimdiye Kadar Gone”, bazıları daha nazik, daha nazik bir zamana – bazıları bir euloji söyleyebilir. Zorlayıcı anti kahramanı, altmış bir şey Rhys Kinnick, yedi yıl kendi empoze edilen sürgünde geçirdi ve Washington eyaletinin uzak bir bölgesinde bir Cinder blok kabini işgal etti. Büyükbabasının bir zamanlar gelişen bir koyun çiftliği olarak tasarlandığı evi geliştirme girişimleri durdu, ancak kaldığı süre boyunca 900'den fazla kitap okumayı ve hala bilgelik atlası ”adlı hala ortaya çıkmamış bir metafizik hacim yazmayı başardı. Kendisine, kızı Bethany ve torunları Leah ve Asher'in arkasında bırakarak – ve çoğu yaratık konforundan kaçınarak, Thoreau'nun “Walden” ı modellediğini kendisine güvenir.
Diğer insanlarla olan nadir görülen karşılaşmalarda, ondan favori pasajlardan alıntı yapmaktan hoşlanıyor, örneğin: “Bir adam, izin verebileceği şeylerin sayısıyla orantılı olarak zengindir.” Ve birkaç tanesi bıraktı.
“Step Kenara” kısmen, kızının tehlikeli kutsal kocası Shane ile 2016 Şükran Günü tartışmasından kaynaklandı. O, giderek daha tuhaf komplo teorilerine bağlılığı, NFL'nin bile “küreselistler” tarafından sızdığına inanan doğmuş bir Hıristiyan. Rhys yıllardır Shane'in rantlarına maruz kaldı ve kayınpederinin dünya görüşünü şöyle damıtı: “Son hedefi Shane gibi iyi Hıristiyanları, insanların yanlış banyoda kaka yaptığı ahlaksız, tek dünya sosyalist bir kabusa dönüştürmek olan Şeytani Liberal Ortodoksi.”
Rhys bu tatil toplantısı sırasında Shane ile etkileşime girmemeye çalışıyor, ancak yıllarca umutsuzca “uzun üzücü kültürel düşüşü” gözlemledi. en kötüsü Amerika'da Kişi ”Başkan seçildi ve artık onu alamıyor. Dahası, bir gazete için çevre muhabiri olarak işinden işten çıkarıldı ve kız arkadaşı ona bir daha görmek istemediğini söyledi -“ Kızı Shane hakkında düşündüğünü yüksek sesle mırıldandığında ” – tüm cehennem, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk önce kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor, ilk olarak kaçıyor. Pencereden dışarı çıkın, arabasını kalıcı sığınacak olan kabine doğru yönlendirir.
Bu romanın birçok melankolik zevki arasında Walter, çoğumuzun kapakların altında sürünmek ve birkaç on yıl boyunca yeniden ortaya çıkmamayı, “kemik derinliğinde bir üzüntüye” karşı gelmemeyi hissettikleri ve çoğunlukla direnen arzuları sentezliyor. Rhys, yalnızlığı ve sorumluluk eksikliğinde lüksler, 2020'de berber maskesi yapmadığı konusunda ısrar edene kadar Covid-19 pandeminin farkında değil. Birkaç yıl sonra ön kapıda bir vuruşla unutuldu.
Sundurmasında bir erkek ve bir kızı ilk başta yabancılar için hata yapıyor. “Ne güzel kapitalistler satıyor?” Onlara soruyor. “Dergiler mi yoksa çikolata?”
“Hiçbir şey satmıyoruz,” diye yanıtlıyor çocuk. “Biz senin torunlarınızız.”
O zaman Rhys, kendisini korurken, o zamandan beri lenfomadan ölen sevgili eski karısı Celia veya gizemli bir şekilde kaçan kızı için orada bulunamadığını, bir komşuya çocuklarını yabancılaşmış babasıyla kalmasını söyleyen bir not bıraktığını anlıyor. “O, ailemizle teması kesen ve şimdi Squalor'da yaşayan bir münzevi” diye yazıyor. Sözlerini okumak, pişmanlık bir ton tuğla gibi vuruyor. Kendisine soruyor: Ne yaptım? Son yedi yılı kendi kendine emilim durumunda geçirdikten sonra-ya da eski kız arkadaşı Lucy'nin daha sonra söylediği gibi: “Orada puting var mısın?” – Yeni görevi sadece kefaret etmektir.
Roman boyunca Rhys, Kant, De Beauvoir, Sartre, Virginia Woolf ve Epictetus'a atıfta bulunur, diğerlerinin yanı sıra bilgiyi bir balsam ve kaçış kapağı olarak kullanır. Kültürün çöküşünü “kötü fikirlerin, kel yüzlü yalanların ve saçmalıkların büyük bir internet boyutunda kara deliğe” yas tutuyor. Ancak bu kazanın içinde bir kez daha dalış yapması gerekiyor, kızının nerede olduğu bilinmediği için, 13 yaşındaki torunu üvey babası tarafından 19 yaşındaki bir kilise papazının oğluna vaat edildi ve torunu Spokane'de bir satranç maçı için geç kaldı. 1978 Audi 100'üne başlıyor – “Yarım Araba, Yarım Çöp. Carbage” – ve üçü kalkıyor.
Rhys, bir dizi macera ve yanlış macerada arkadaşları ve ailenizle köprüleri garip bir şekilde yeniden inşa eder ve yokluğunda kaçırdığı şeyi yavaşça kaydeder. “Bu değişikliklerin kendileri için garip bir kalitesi vardı” diye gözlemliyor. “Sadece büyük ölçüde etkileyici görünmüyorlardı, aynı zamanda bazı durumlarda geriye doğru adımlar gibi görünüyorlardı.” Örneğin, “Sadece uçan araba yoktu, her zamankinden daha büyük pikap ve SUV var gibi görünüyordu.”
Walter kurnazca usta bir sosyal eleştirmen ve kahramanını, dünyamızın aldığı karanlık kurs hakkında kendisi hissettiği tüm öfke ve kalp krizi ile açıkça yatırdı. Ayrıca kahramanına, kötümserliğini Maudlin bölgesine götüren kendini küçümseyen bir mizah anlayışı ile yatırdı. Bu sert manzarada bulunma umudu varsa, birbirimizle olan bağlantımızda – umutsuzluğa yönelik bir panzehir. Hepimizin karanlık bir mevsim boyunca yaşamak zorundayız, Rhys kendini rahatlatır. Ya da, bir Virginia Woolf hattını Rhys'in daha önce çağırdığı “Deniz Feneri” nden yorumlamak için: bizi yakalayan şey “küçük günlük mucizeler, aydınlatmalar, eşleşmeler beklenmedik bir şekilde karanlıkta vuruldu”. Ya da bu konuda, bunun gibi romanlar.
Haber bir yazar, editör ve yayıncılık stratejistidir. Oprah Dergisi O Oprah Kitap Kulübü ve Kitaplar Editörü olarak görev yaptı.