Yazar ve yapımcı J. Michael “Joe” Straczynski, Sherman Oaks'ın tepelik bir caddesinde, giriş yolunun üzerine monte edilmiş bir dizi gri çirkin kafayı işaret ediyor. “Dikkatli bakarsanız bunların Watergate figürleri olduğunu göreceksiniz” diyor. “Ortada Nixon, Mitchell, Dean, Haldeman ve hepsiyle çevrili.” Bu tuhaf tabloyu yaratanın en yakın arkadaşı, spekülatif kurgunun eksantrik yazarı Harlan Ellison'dan başkasına ait olmadığını bilerek gülümsüyor.
Ellison'ın kariyeri altmış yıla yayıldı. Çalışmaları diğer onurların yanı sıra çok sayıda Hugo, Nebula ve Bram Stoker ödülüne layık görüldü. Başkalarının tabu ya da çok karmaşık bulduğu konulara yaklaşmaya istekli olduğundan George RR Martin, Stephen King ve Neil Gaiman'ın da aralarında bulunduğu bir yazar kuşağını etkiledi. Bu yıl, Mart ayında dört kez basılan tamamen yeni “Harlan Ellison's Greatest Hits” ile başlayarak “Dangerous Visions” (Mart), “Again, Dangerous” antolojilerine kadar dört Ellison kitabının yayımlanacağı görülecek. Vizyonlar” (bugün yayınlandı) ve uzun zamandır beklenen “Son Tehlikeli Vizyonlar” Ekimde.
Kayıt için:
4 Haziran 2024 09:27Bu hikayenin önceki bir versiyonu, “Harlan Ellison's Greatest Hits” adlı kitabı yanlışlıkla yeni revize edilmiş bir kitap olarak tanımlamıştı – bu yeni bir basım – ve Ellison'ın bazı sözlerini Straczynski'ye yanlış atfetmişti.
Straczynski'nin “Tehlikeli Vizyonlar”ın yeni baskısına giriş yazısı bir tür eylem çağrısı içeriyor: “'Tehlikeli Vizyonlar'a… ihtiyaç vardı. Ve yeni nesil sansürcülerin, pankartların ve yakıcıların geri dönüşünü gören şu anda, bu tam da ihtiyaç duyulan şey olabilir. Çünkü ifade özgürlüğü savaşı hiçbir zaman gerçek anlamda kazanılmaz; yalnızca barikatların diğer tarafındakiler farklı örgütler aracılığıyla, farklı isimler altında ama her zaman aynı taktikle: korku ve ateşle yeniden deneyene kadar ertelenir.”
Ellison 2018'de 84 yaşında öldü. Ellison'ın mirasının edebi vasisi olarak Straczynski, Ellison'ın yalnızca sanatsal mirasını değil aynı zamanda politik açıdan ilerici ideallerini de canlı tutmaya yardımcı olabileceğini umuyor (yazarın sözleri Amerika Yazarlar Birliği tarafından bile destek amacıyla kullanıldı) 2023 grevi). Straczynski, Ellison'la olan uzun süreli ilişkisinden ve evine yaptığı sayısız ziyaretten evin yapısının, görünümünün, dekorunun ve içeriğinin hem onun mirası hem de bu idealler hakkında hikayeler anlattığını anlıyor.
Harlan Ellison'ın mirasının edebi vasisi olarak J. Michael Straczynski, Ellison'ın yalnızca sanatsal mirasını değil, aynı zamanda politik açıdan ilerici ideallerini de canlı tutmaya yardımcı olabileceğini umuyor.
(Jordan Strauss / Televizyon Akademisi İçin Vizyon / AP)
Watergate groteskleri, Ellison'ın tuhaf ve bazen tuhaf ama her zaman dikkatle seçilmiş dünyasının küçük bir bölümünü oluşturur. Cephenin en büyük bölümünde, ilk bakışta Mısır hiyeroglifleri ya da Aztek güneş sembolleri gibi görünen taş oymalı resimler yer alıyor; Daha yakından bakıldığında, minik robotlardan pençeli tanrılara ve canavarlara kadar her türden yaratıcı yaratık ortaya çıkar. Evin her parçası Ellison tarafından özenle seçilmişti ve oymalı kapılar, merdivenler ve hatta menteşeler ve kulplar da dahil olmak üzere pek çok parça onun özelliklerine göre tasarlandı. Kapı zilinin yanında küçük çerçeveli bir tabela asılı: “Kaz. Ya da bölünmüş.” Yazarın, kendisinin heyecanlarını veya dünya görüşlerini paylaşmayan insanlara hizmet vermekle hiçbir ilgisi yoktu.
1934'te doğan Ellison, Ohio'daki küçük bir kasabadan gelen, kendi deyimiyle “sokak faresi”ydi; üniversitede kısa bir süre çalıştıktan sonra New York City'ye taşındı, orduda görev yaptı ve ilk romanını 1962'de Kaliforniya'ya gelmeden önce yazdı. Çok sayıda TV şovu için yazdı – “Star Trek” bölümü “Sonsuzluğun Kenarındaki Şehir” orijinal dizinin en iyisi olarak kabul ediliyor – ve hatta 1966'da Gay Talese'nin ünlü Esquire eseri “Frank Sinatra Has a Cold”da yer aldı. Kendisi kurgu ve kurgu dışı eserler yazdı ve 1967'de Isaac Asimov'un bilim kurguda “ikinci devrim” olarak nitelendirdiği “Tehlikeli Vizyonlar”ın editörlüğünü yaptı.
Straczynski şöyle diyor: “Harlan bana, kendisi gençken insanların buna 'kilik' dediğini söyledi. Ellison bu terimi benimsedi ve hayatı boyunca kullandı.
“Kimse ciddiye almadı. Bilimkurgu esas olarak diğer gezegenlere gelen ve onları kolonileştirmeye çalışan veya aşılmaz zorluklardan kurtulmaya çalışan beyaz adamlardan oluşuyordu,” dedi Straczynski Ellison'a. “'Tehlikeli Vizyonlar'dan önce bilim kurgunun teknik olduğunu söylemek doğru olur ama Harlan daha önce tabu olan konuları bilim kurgu alanına sürüklemişti.”
Straczynski, “Ellison Harikalar Diyarı” adı verilen evin odalarında dolaşırken arkadaşına olan derin sevgisi ve saygısı açıkça görülüyor. 250.000'den fazla kitabın özenle raflara yerleştirildiğine, her ciltli ceketin şeffaf arşiv kapaklarıyla donatıldığına, çizgi roman figürlerinin tozsuz bir şekilde gruplandırıldığına, odanın 1960'lardan kalma jöle bardaklarını koymak için özel olarak yapılmış raflarla dolu olduğuna dikkat çekiyor. Bir şeyi görünür kılmak için yalnızca yapması gereken şeylere dokunuyor; örneğin Ellison'ın ofisinde Korku Yazarları Assn tarafından verilen Bram Stoker Ödülleri'nden birinde küçük bir kapıyı açıyor. ve içinde kazananın adının ve kitabın başlığının yazılı olduğu küçük plaketi çıkarıyor.
Her şeyin Ellison ve eşi Susan'ın ayarladığı gibi olduğunu söylüyor. Straczynski, “Harlan kitapların bir sanat türü olduğuna ve evinin de bir sanat eseri olduğuna inanıyordu” diyor. “O temiz bir ucubeydi. Bazen onu diş fırçasıyla fayans zemindeki derzleri temizlerken buluyordum! Duvarlara ya da kitaplara asılan çerçeveli sanat eserleri olsun, sanatı seviyor ve onurlandırıyordu ve tabii ki bunların hepsi diğer yazarları onurlandırmakla ilgiliydi.”
Her oda, duvar veya köşe sanat eserleri, film posterleri, kitaplar, seramikler ve oyuncaklarla kaplıdır ancak daha ciddi sürprizler de vardır. Titanik için sipariş edilen ancak Titanik'e asla teslim edilmeyen muhteşem bir ahşap yarım ay bar, Ellison'ın arşivlerinin bulunduğu, akordeon kütüphane raflarında düzenlenmiş bir odanın girişini gizliyor. Kısa bir mesafede, doğru yerlere basıldığında bir tür mağaraya açılan eski, gizemli ciltsiz kitaplardan oluşan bir raf var. Straczynski şöyle diyor: “Harlan kendi ilkelerine göre yaşadı ve 1970'lerin başında Vietnam'daki bazı asker direnişçilerinin Kanada'ya gidebileceği rota üzerinde bir durak olarak burayı inşa ettirdi.” Hala battaniyelerin, konserve yiyeceklerin ve tabii ki daha fazla kitabın bulunduğu odada genç erkekler kalıyordu.
Ellison ve Straczynski, 1970'lerin sonlarında Ellison'ın kitaplarından birindeki telefon numarasını aramaya karar verdiklerinde tanıştılar. “Kolunu alıp havladığında inanamadım, 'Evet?' kulağıma,” diye anımsıyor Straczynski. “Daha sonra ona gerçek telefon numarasını neden bir kitaba yazdığını sordum. Utangaç bir tavırla aşağıya baktı ve 'Piçler' dedi.” Straczynski, Ellison'ın utangaç bir şekilde omuz silkmesini taklit ediyor.
İlk başta iki adam ara sıra iletişim kurdu ve Ellison alametifarikası olan acımasız geri bildirimde bulundu: “İşte anlaşma. Eğer iyi olsaydı satardı. Satmıyorsa, s—. Sana tavsiyem s yazmayı bırakman…” Zaman geçtikçe ve Straczynski, Sherman Oaks yemek masasının düzenli konuğu haline geldikçe, geri bildirimler hala zor olabilir (“Kimse söyleyecek hiçbir şeyi olmayan biriyle oturmak istemez, Joe”), ancak aralarındaki bağ daha da güçlendi. Straczynski'nin kariyeri gazetecilikten radyoya, korku kurgularından çizgi filmlere, ağ programlarına, televizyona ve beyazperde filmlerine geçerken yükselişe geçti.
Straczynski duraklıyor. “Harlan ve ben sokaklardan geldik ve siz de sokaklardan geldiğinizde arkadaşınıza dikkat etmelisiniz. Benim için o Harlan'dı ve Harlan için o bendim.” Yeni baskılar yalnızca Straczynski'nin fikri değil; müze olarak açılabilmesi için Los Angeles şehrine “Ellison Harikalar Diyarı”na simge yapı statüsü verilmesi için dilekçe veriyor.
“Bu eve girdiğinizde” diyor, “Harlan'ın beynine giriyorsunuz. 'Kayıp Ufuk' filmini ve size keyif veren her şeyin var olabileceği bir yer olan Shangri-la konseptini çok sevdi. Bu ev Harlan'ın Shangri-la'sı, kendi kurallarını koyan bir adamın yaşadığı yer.”
Patrick serbest çalışan bir eleştirmen, podcast yayıncısı ve “Life B” anı kitabının yazarıdır.
Ellison'ın kariyeri altmış yıla yayıldı. Çalışmaları diğer onurların yanı sıra çok sayıda Hugo, Nebula ve Bram Stoker ödülüne layık görüldü. Başkalarının tabu ya da çok karmaşık bulduğu konulara yaklaşmaya istekli olduğundan George RR Martin, Stephen King ve Neil Gaiman'ın da aralarında bulunduğu bir yazar kuşağını etkiledi. Bu yıl, Mart ayında dört kez basılan tamamen yeni “Harlan Ellison's Greatest Hits” ile başlayarak “Dangerous Visions” (Mart), “Again, Dangerous” antolojilerine kadar dört Ellison kitabının yayımlanacağı görülecek. Vizyonlar” (bugün yayınlandı) ve uzun zamandır beklenen “Son Tehlikeli Vizyonlar” Ekimde.
Kayıt için:
4 Haziran 2024 09:27Bu hikayenin önceki bir versiyonu, “Harlan Ellison's Greatest Hits” adlı kitabı yanlışlıkla yeni revize edilmiş bir kitap olarak tanımlamıştı – bu yeni bir basım – ve Ellison'ın bazı sözlerini Straczynski'ye yanlış atfetmişti.
Straczynski'nin “Tehlikeli Vizyonlar”ın yeni baskısına giriş yazısı bir tür eylem çağrısı içeriyor: “'Tehlikeli Vizyonlar'a… ihtiyaç vardı. Ve yeni nesil sansürcülerin, pankartların ve yakıcıların geri dönüşünü gören şu anda, bu tam da ihtiyaç duyulan şey olabilir. Çünkü ifade özgürlüğü savaşı hiçbir zaman gerçek anlamda kazanılmaz; yalnızca barikatların diğer tarafındakiler farklı örgütler aracılığıyla, farklı isimler altında ama her zaman aynı taktikle: korku ve ateşle yeniden deneyene kadar ertelenir.”
Ellison 2018'de 84 yaşında öldü. Ellison'ın mirasının edebi vasisi olarak Straczynski, Ellison'ın yalnızca sanatsal mirasını değil aynı zamanda politik açıdan ilerici ideallerini de canlı tutmaya yardımcı olabileceğini umuyor (yazarın sözleri Amerika Yazarlar Birliği tarafından bile destek amacıyla kullanıldı) 2023 grevi). Straczynski, Ellison'la olan uzun süreli ilişkisinden ve evine yaptığı sayısız ziyaretten evin yapısının, görünümünün, dekorunun ve içeriğinin hem onun mirası hem de bu idealler hakkında hikayeler anlattığını anlıyor.
Harlan Ellison'ın mirasının edebi vasisi olarak J. Michael Straczynski, Ellison'ın yalnızca sanatsal mirasını değil, aynı zamanda politik açıdan ilerici ideallerini de canlı tutmaya yardımcı olabileceğini umuyor.
(Jordan Strauss / Televizyon Akademisi İçin Vizyon / AP)
Watergate groteskleri, Ellison'ın tuhaf ve bazen tuhaf ama her zaman dikkatle seçilmiş dünyasının küçük bir bölümünü oluşturur. Cephenin en büyük bölümünde, ilk bakışta Mısır hiyeroglifleri ya da Aztek güneş sembolleri gibi görünen taş oymalı resimler yer alıyor; Daha yakından bakıldığında, minik robotlardan pençeli tanrılara ve canavarlara kadar her türden yaratıcı yaratık ortaya çıkar. Evin her parçası Ellison tarafından özenle seçilmişti ve oymalı kapılar, merdivenler ve hatta menteşeler ve kulplar da dahil olmak üzere pek çok parça onun özelliklerine göre tasarlandı. Kapı zilinin yanında küçük çerçeveli bir tabela asılı: “Kaz. Ya da bölünmüş.” Yazarın, kendisinin heyecanlarını veya dünya görüşlerini paylaşmayan insanlara hizmet vermekle hiçbir ilgisi yoktu.
1934'te doğan Ellison, Ohio'daki küçük bir kasabadan gelen, kendi deyimiyle “sokak faresi”ydi; üniversitede kısa bir süre çalıştıktan sonra New York City'ye taşındı, orduda görev yaptı ve ilk romanını 1962'de Kaliforniya'ya gelmeden önce yazdı. Çok sayıda TV şovu için yazdı – “Star Trek” bölümü “Sonsuzluğun Kenarındaki Şehir” orijinal dizinin en iyisi olarak kabul ediliyor – ve hatta 1966'da Gay Talese'nin ünlü Esquire eseri “Frank Sinatra Has a Cold”da yer aldı. Kendisi kurgu ve kurgu dışı eserler yazdı ve 1967'de Isaac Asimov'un bilim kurguda “ikinci devrim” olarak nitelendirdiği “Tehlikeli Vizyonlar”ın editörlüğünü yaptı.
Straczynski şöyle diyor: “Harlan bana, kendisi gençken insanların buna 'kilik' dediğini söyledi. Ellison bu terimi benimsedi ve hayatı boyunca kullandı.
“Kimse ciddiye almadı. Bilimkurgu esas olarak diğer gezegenlere gelen ve onları kolonileştirmeye çalışan veya aşılmaz zorluklardan kurtulmaya çalışan beyaz adamlardan oluşuyordu,” dedi Straczynski Ellison'a. “'Tehlikeli Vizyonlar'dan önce bilim kurgunun teknik olduğunu söylemek doğru olur ama Harlan daha önce tabu olan konuları bilim kurgu alanına sürüklemişti.”
Straczynski, “Ellison Harikalar Diyarı” adı verilen evin odalarında dolaşırken arkadaşına olan derin sevgisi ve saygısı açıkça görülüyor. 250.000'den fazla kitabın özenle raflara yerleştirildiğine, her ciltli ceketin şeffaf arşiv kapaklarıyla donatıldığına, çizgi roman figürlerinin tozsuz bir şekilde gruplandırıldığına, odanın 1960'lardan kalma jöle bardaklarını koymak için özel olarak yapılmış raflarla dolu olduğuna dikkat çekiyor. Bir şeyi görünür kılmak için yalnızca yapması gereken şeylere dokunuyor; örneğin Ellison'ın ofisinde Korku Yazarları Assn tarafından verilen Bram Stoker Ödülleri'nden birinde küçük bir kapıyı açıyor. ve içinde kazananın adının ve kitabın başlığının yazılı olduğu küçük plaketi çıkarıyor.
Her şeyin Ellison ve eşi Susan'ın ayarladığı gibi olduğunu söylüyor. Straczynski, “Harlan kitapların bir sanat türü olduğuna ve evinin de bir sanat eseri olduğuna inanıyordu” diyor. “O temiz bir ucubeydi. Bazen onu diş fırçasıyla fayans zemindeki derzleri temizlerken buluyordum! Duvarlara ya da kitaplara asılan çerçeveli sanat eserleri olsun, sanatı seviyor ve onurlandırıyordu ve tabii ki bunların hepsi diğer yazarları onurlandırmakla ilgiliydi.”
Her oda, duvar veya köşe sanat eserleri, film posterleri, kitaplar, seramikler ve oyuncaklarla kaplıdır ancak daha ciddi sürprizler de vardır. Titanik için sipariş edilen ancak Titanik'e asla teslim edilmeyen muhteşem bir ahşap yarım ay bar, Ellison'ın arşivlerinin bulunduğu, akordeon kütüphane raflarında düzenlenmiş bir odanın girişini gizliyor. Kısa bir mesafede, doğru yerlere basıldığında bir tür mağaraya açılan eski, gizemli ciltsiz kitaplardan oluşan bir raf var. Straczynski şöyle diyor: “Harlan kendi ilkelerine göre yaşadı ve 1970'lerin başında Vietnam'daki bazı asker direnişçilerinin Kanada'ya gidebileceği rota üzerinde bir durak olarak burayı inşa ettirdi.” Hala battaniyelerin, konserve yiyeceklerin ve tabii ki daha fazla kitabın bulunduğu odada genç erkekler kalıyordu.
Ellison ve Straczynski, 1970'lerin sonlarında Ellison'ın kitaplarından birindeki telefon numarasını aramaya karar verdiklerinde tanıştılar. “Kolunu alıp havladığında inanamadım, 'Evet?' kulağıma,” diye anımsıyor Straczynski. “Daha sonra ona gerçek telefon numarasını neden bir kitaba yazdığını sordum. Utangaç bir tavırla aşağıya baktı ve 'Piçler' dedi.” Straczynski, Ellison'ın utangaç bir şekilde omuz silkmesini taklit ediyor.
İlk başta iki adam ara sıra iletişim kurdu ve Ellison alametifarikası olan acımasız geri bildirimde bulundu: “İşte anlaşma. Eğer iyi olsaydı satardı. Satmıyorsa, s—. Sana tavsiyem s yazmayı bırakman…” Zaman geçtikçe ve Straczynski, Sherman Oaks yemek masasının düzenli konuğu haline geldikçe, geri bildirimler hala zor olabilir (“Kimse söyleyecek hiçbir şeyi olmayan biriyle oturmak istemez, Joe”), ancak aralarındaki bağ daha da güçlendi. Straczynski'nin kariyeri gazetecilikten radyoya, korku kurgularından çizgi filmlere, ağ programlarına, televizyona ve beyazperde filmlerine geçerken yükselişe geçti.
Straczynski duraklıyor. “Harlan ve ben sokaklardan geldik ve siz de sokaklardan geldiğinizde arkadaşınıza dikkat etmelisiniz. Benim için o Harlan'dı ve Harlan için o bendim.” Yeni baskılar yalnızca Straczynski'nin fikri değil; müze olarak açılabilmesi için Los Angeles şehrine “Ellison Harikalar Diyarı”na simge yapı statüsü verilmesi için dilekçe veriyor.
“Bu eve girdiğinizde” diyor, “Harlan'ın beynine giriyorsunuz. 'Kayıp Ufuk' filmini ve size keyif veren her şeyin var olabileceği bir yer olan Shangri-la konseptini çok sevdi. Bu ev Harlan'ın Shangri-la'sı, kendi kurallarını koyan bir adamın yaşadığı yer.”
Patrick serbest çalışan bir eleştirmen, podcast yayıncısı ve “Life B” anı kitabının yazarıdır.