Kitap İncelemesi
Kalıcı Vahşi: Kaliforniya'nın kamu arazilerine bir yolculuk
Josh Jackson tarafından
SeoDay Press: 264 sayfa, 38 $
Sitemizde bağlantılı kitaplar satın alırsanız, Times bir komisyon kazanabilir Bookshop.orgücretleri bağımsız kitapçıları destekleyen.
Josh Jackson'ın “Kalıcı Vahşi: Kaliforniya'nın Kamu Topraklarına Bir Yolculuk”, Mojave Çölü'nden Mendocino İlçesindeki Elkhorn Ridge Wilderness'e kadar değişen yerlerde görmeniz pek olası olmayan güzel yerlerin fotoğraflarıyla 41 California manzarasında bir macera hikayesidir. Başlangıçta, yazar zihin bükme istatistiklerini ortaya koyuyor: Amerika Birleşik Devletleri'nde 618 milyon dönümden fazla dönüm federal olarak kamu arazisi ve bunların 245 milyonu Arazi Yönetimi Bürosu'na ait.
Kamu arazileri, “Vatandaşların toplu olarak sahip olduğu ve federal hükümet tarafından yönetilen toprak ve su alanlarıdır.” Bu topraklar “ortak zemimiz, hepimize ait olan sismik oranların bir armağanıdır.”
Amerika Birleşik Devletleri'ne gidin ve bunların% 28'inin sizin olduğunu düşünün. Bizim.
Jackson'ın hepimizin toprak sahibi olduğumuz iddiası, GOP liderliğindeki bir kamu arazisini satmaya yönelik bir itici güç. Bu güzel kitabı okurken kamu arazilerindeki mevcut saldırının gölgesi ağırdır.
Kitabın sevecen kökenleri var. Jackson, hafta sonu çocuklarıyla kamp yapmak için rezervasyon alamadığında, bir arkadaş BLM'yi denemesini önerdi. O ana kadar Arazi Yönetimi Bürosu'nu hiç duymamıştı. Yine de, Kaliforniya'daki toplam kara kütlesinin% 15,3'ü… BLM.
Jackson tarihle başlar: Bütün bu topraklar Kızılderili halklarından alınmıştır ve BLM'nin şaka bir şekilde Hayvancılık ve Madencilik Bürosu olarak anıldığını göz ardı etmiyor. 1976'da, yürüyüş ve korumayı daha fazla otlatma ve çıkarma (aka madenciliği) olarak vurgulamak için çok kullanımlı bir görev inşa eden Federal Arazi Politikası ve Yönetim Yasası aracılığıyla bir geri dönüş geldi. Kamu arazilerinin kâr amacı gütmeyen bireyler ve şirketler tarafından ağır kullanımını yumuşatma çabası, Sagebrush isyanına ve Başkan Reagan'ın seçilmesine yol açtı. Muhtemelen, sonsuza dek çok kullanımlı dengeyi bulmakta zorlanıyoruz.
Jackson'ın ilk BLM baskısı, Mojave Çölü'ndeki Trona Pirnacles'a çıktı, burada kendisi ve iki büyük çocuğunun kamp yaptıkları, “yüzlerce tüf kulesi, her yönden kilometrelerce uzanan geniş açık çöl katından çıktığı bir harikalar diyarı oynadı, kari, bir hemşire, evleri ile birlikte kaldı. 2020'deki pandemik kapanma, Kari'nin “Neden tüm bu BLM topraklarını görmeye başlamıyorsunuz?” Önerisine ilham verdi.
Jackson'ın BLM topraklarıyla olan aşk ilişkisi hemen değildi, çünkü Barstow yakınlarındaki Rainbow Havzası Doğal Bölgesi'ndeki bir sonraki zammına sadece birkaç mil uzakta, bir şey eksik olduğu gibi ezilmişti. Birkaç mil sonra oturdu ve “sığınaktan” bir Terry Tempest Williams'ın alıntılığını düşündü: “Çöl kutsalsa, bunun nedeni kutsallığı hatırlamamıza izin veren unutulmuş bir yer. Belki de bu yüzden çölün her hacını benliğe bir hacdır.” Bu alıntıyı tekrarla tekrar gözden geçiren Jackson, yürüyüşü durdurmaya karar vererek duygusal bir değişime sahipti ve… yürümeye başlıyor.
Amargosa Kanyonu'na bir sonraki gezisinde Jackson, Amargosa Koruma Koruma'ya ulaşarak, atalarının arazisi olan Timbisha Shoshone halkını geçmiş madencilik ve düzinelerce bitki ve hayvan türü hakkında öğrenerek başladı. Discovery hızına devam etmeyi taahhüt eden Rainbow Mountain'ın büyüleyici, çizgili jeolojisine, sevgili kreozot, mesquite ve çöl florasının cesur çeşitliliğine hayran kaldı ve kibirli bir çakalın bakışları tarafından vuruldu. Döndüğünde, üç saat içinde sadece bir mil seyahat ettiğini buldu.
Yine de bu kıvrım sırasında yazısı görme, his, bağlanma, aşkınlığa doğru dalmaya dik bir düşüş yaptı.
Kitabın en önemli özelliği, ilk önce kuraklık sırasında, büyük ihtişamıyla susturulmuş olan Central California'nın Carrizo Ovası'na tekrarlı bir yolculuk. 2022'nin ağır yağmurlarından sonra, Cal Poly San Luis Obispo botanikçisi Emma Fryer'a katıldı ve “Oz ülkesine girmiştim” gibi bir süper blonun çılgın güzelliğiyle aşıldı. Fryer, kuraklığın o kadar şiddetli olduğunu gözlemledi ki, sadece sert yerli tohum toprakta hayatta kaldı ve suların hayata geçmelerine izin verdiği anda güzelliklerini serbest bıraktı. Aynı yeri iki kez görmek, hem tanıdık hem de tamamen yeni olan vahiydi.
Ziyaret ettiği yerlerin kitap boyunca daha güzel olup olmadığını veya onları takdir etme ve sevincini paylaşma kapasitesinin büyüdüğünü söylemek zor. BLM kartografik kaynaklarının sık sık azlığına rağmen, görünüşe göre Jackson bir patikanın ipliğini düşürme konusunda asla kaybolmadı veya endişelenmedi. Babasını anlatan Jackson, kendisinden de bahsediyor olabilir: “Babamın tanıdık olmayan durumlarda endişeli veya korkulu olmasıyla ilgili anılarım yok.” Bununla birlikte, kitabın sonuna doğru, o ve Hardy babası acele Eel Nehri'nin yanında kamp kurduklarında Jackson, ayıların çadırlarına girmeleri konusunda endişelendi. Neyse ki, Ayılar gelmedi, ancak William Cronon'un “Wilderness ile Sorun” dan esinlenerek Jackson'ın kalbi açıldı, “doğanın” orada olmadığını fark etti; Doğa nerede olursak olalım.
Los Angeles'ta kızı, Bodegas ve araba yıkamalarıyla uzun yürüyüşler yapan Jacaranda'yı gördü, baykuşlar ve çakallar duydu ve vahşi doğanın burada olduğunu fark etti. Bir kentsel çınar, çimento ve araba egzozunu kapsayan, eyaletteki herhangi bir çınar kadar muhteşem ve saygıdeğer ne olursa olsun alanını iddia etti.
Jackson'ın kitabı için ziyaret ettiği yerler kamuoyuna dayanabilir mi? Şu anda milyonlarca dönüm BLM arazisi satmaya yönelik şok edici girişimleri açıkladığı, bu sorunun cevabını gerçek zamanlı olarak izliyor.
Jackson, “BLM toprakları için birkaç hafta oldu. Nevada ve Utah'daki 540.385 dönüm satılacak doğrama bloğunda yer aldı” dedi. “Herkes kara toplamlarından bahsediyordu – ama kimse manzaraların gerçekte neye benzediğini göstermiyordu. Bu yüzden onları görmeye karar verdim.”
Harika Tavsiye: Bir arkadaş getir, su paketleyin ve git.
Watts'ın yazımı Earth Island Journal, New York Times Motherlode Blog, Sierra Magazine ve yerel mekanlarda yer aldı. İlk romanı “Tree”.
Kalıcı Vahşi: Kaliforniya'nın kamu arazilerine bir yolculuk
Josh Jackson tarafından
SeoDay Press: 264 sayfa, 38 $
Sitemizde bağlantılı kitaplar satın alırsanız, Times bir komisyon kazanabilir Bookshop.orgücretleri bağımsız kitapçıları destekleyen.
Josh Jackson'ın “Kalıcı Vahşi: Kaliforniya'nın Kamu Topraklarına Bir Yolculuk”, Mojave Çölü'nden Mendocino İlçesindeki Elkhorn Ridge Wilderness'e kadar değişen yerlerde görmeniz pek olası olmayan güzel yerlerin fotoğraflarıyla 41 California manzarasında bir macera hikayesidir. Başlangıçta, yazar zihin bükme istatistiklerini ortaya koyuyor: Amerika Birleşik Devletleri'nde 618 milyon dönümden fazla dönüm federal olarak kamu arazisi ve bunların 245 milyonu Arazi Yönetimi Bürosu'na ait.
Kamu arazileri, “Vatandaşların toplu olarak sahip olduğu ve federal hükümet tarafından yönetilen toprak ve su alanlarıdır.” Bu topraklar “ortak zemimiz, hepimize ait olan sismik oranların bir armağanıdır.”
Amerika Birleşik Devletleri'ne gidin ve bunların% 28'inin sizin olduğunu düşünün. Bizim.
Jackson'ın hepimizin toprak sahibi olduğumuz iddiası, GOP liderliğindeki bir kamu arazisini satmaya yönelik bir itici güç. Bu güzel kitabı okurken kamu arazilerindeki mevcut saldırının gölgesi ağırdır.
Kitabın sevecen kökenleri var. Jackson, hafta sonu çocuklarıyla kamp yapmak için rezervasyon alamadığında, bir arkadaş BLM'yi denemesini önerdi. O ana kadar Arazi Yönetimi Bürosu'nu hiç duymamıştı. Yine de, Kaliforniya'daki toplam kara kütlesinin% 15,3'ü… BLM.
Jackson tarihle başlar: Bütün bu topraklar Kızılderili halklarından alınmıştır ve BLM'nin şaka bir şekilde Hayvancılık ve Madencilik Bürosu olarak anıldığını göz ardı etmiyor. 1976'da, yürüyüş ve korumayı daha fazla otlatma ve çıkarma (aka madenciliği) olarak vurgulamak için çok kullanımlı bir görev inşa eden Federal Arazi Politikası ve Yönetim Yasası aracılığıyla bir geri dönüş geldi. Kamu arazilerinin kâr amacı gütmeyen bireyler ve şirketler tarafından ağır kullanımını yumuşatma çabası, Sagebrush isyanına ve Başkan Reagan'ın seçilmesine yol açtı. Muhtemelen, sonsuza dek çok kullanımlı dengeyi bulmakta zorlanıyoruz.
Jackson'ın ilk BLM baskısı, Mojave Çölü'ndeki Trona Pirnacles'a çıktı, burada kendisi ve iki büyük çocuğunun kamp yaptıkları, “yüzlerce tüf kulesi, her yönden kilometrelerce uzanan geniş açık çöl katından çıktığı bir harikalar diyarı oynadı, kari, bir hemşire, evleri ile birlikte kaldı. 2020'deki pandemik kapanma, Kari'nin “Neden tüm bu BLM topraklarını görmeye başlamıyorsunuz?” Önerisine ilham verdi.
Jackson'ın BLM topraklarıyla olan aşk ilişkisi hemen değildi, çünkü Barstow yakınlarındaki Rainbow Havzası Doğal Bölgesi'ndeki bir sonraki zammına sadece birkaç mil uzakta, bir şey eksik olduğu gibi ezilmişti. Birkaç mil sonra oturdu ve “sığınaktan” bir Terry Tempest Williams'ın alıntılığını düşündü: “Çöl kutsalsa, bunun nedeni kutsallığı hatırlamamıza izin veren unutulmuş bir yer. Belki de bu yüzden çölün her hacını benliğe bir hacdır.” Bu alıntıyı tekrarla tekrar gözden geçiren Jackson, yürüyüşü durdurmaya karar vererek duygusal bir değişime sahipti ve… yürümeye başlıyor.
Amargosa Kanyonu'na bir sonraki gezisinde Jackson, Amargosa Koruma Koruma'ya ulaşarak, atalarının arazisi olan Timbisha Shoshone halkını geçmiş madencilik ve düzinelerce bitki ve hayvan türü hakkında öğrenerek başladı. Discovery hızına devam etmeyi taahhüt eden Rainbow Mountain'ın büyüleyici, çizgili jeolojisine, sevgili kreozot, mesquite ve çöl florasının cesur çeşitliliğine hayran kaldı ve kibirli bir çakalın bakışları tarafından vuruldu. Döndüğünde, üç saat içinde sadece bir mil seyahat ettiğini buldu.
Yine de bu kıvrım sırasında yazısı görme, his, bağlanma, aşkınlığa doğru dalmaya dik bir düşüş yaptı.
Kitabın en önemli özelliği, ilk önce kuraklık sırasında, büyük ihtişamıyla susturulmuş olan Central California'nın Carrizo Ovası'na tekrarlı bir yolculuk. 2022'nin ağır yağmurlarından sonra, Cal Poly San Luis Obispo botanikçisi Emma Fryer'a katıldı ve “Oz ülkesine girmiştim” gibi bir süper blonun çılgın güzelliğiyle aşıldı. Fryer, kuraklığın o kadar şiddetli olduğunu gözlemledi ki, sadece sert yerli tohum toprakta hayatta kaldı ve suların hayata geçmelerine izin verdiği anda güzelliklerini serbest bıraktı. Aynı yeri iki kez görmek, hem tanıdık hem de tamamen yeni olan vahiydi.
Ziyaret ettiği yerlerin kitap boyunca daha güzel olup olmadığını veya onları takdir etme ve sevincini paylaşma kapasitesinin büyüdüğünü söylemek zor. BLM kartografik kaynaklarının sık sık azlığına rağmen, görünüşe göre Jackson bir patikanın ipliğini düşürme konusunda asla kaybolmadı veya endişelenmedi. Babasını anlatan Jackson, kendisinden de bahsediyor olabilir: “Babamın tanıdık olmayan durumlarda endişeli veya korkulu olmasıyla ilgili anılarım yok.” Bununla birlikte, kitabın sonuna doğru, o ve Hardy babası acele Eel Nehri'nin yanında kamp kurduklarında Jackson, ayıların çadırlarına girmeleri konusunda endişelendi. Neyse ki, Ayılar gelmedi, ancak William Cronon'un “Wilderness ile Sorun” dan esinlenerek Jackson'ın kalbi açıldı, “doğanın” orada olmadığını fark etti; Doğa nerede olursak olalım.
Los Angeles'ta kızı, Bodegas ve araba yıkamalarıyla uzun yürüyüşler yapan Jacaranda'yı gördü, baykuşlar ve çakallar duydu ve vahşi doğanın burada olduğunu fark etti. Bir kentsel çınar, çimento ve araba egzozunu kapsayan, eyaletteki herhangi bir çınar kadar muhteşem ve saygıdeğer ne olursa olsun alanını iddia etti.
Jackson'ın kitabı için ziyaret ettiği yerler kamuoyuna dayanabilir mi? Şu anda milyonlarca dönüm BLM arazisi satmaya yönelik şok edici girişimleri açıkladığı, bu sorunun cevabını gerçek zamanlı olarak izliyor.
Jackson, “BLM toprakları için birkaç hafta oldu. Nevada ve Utah'daki 540.385 dönüm satılacak doğrama bloğunda yer aldı” dedi. “Herkes kara toplamlarından bahsediyordu – ama kimse manzaraların gerçekte neye benzediğini göstermiyordu. Bu yüzden onları görmeye karar verdim.”
Harika Tavsiye: Bir arkadaş getir, su paketleyin ve git.
Watts'ın yazımı Earth Island Journal, New York Times Motherlode Blog, Sierra Magazine ve yerel mekanlarda yer aldı. İlk romanı “Tree”.