Nathan Masters, Harding yolsuzluk geçmişi hakkında ‘Çarpık’

Yasağın en yüksek olduğu dönemde, insanlar içkiyi sinsice elde edebileceklerini biliyorlardı: örneğin, içki içerek veya eczacılar tarafından reçete edilen “ilaç” olarak. Bilmedikleri şey, Amerika Birleşik Devletleri başsavcısının, ülkenin en yüksek kanun uygulayıcısının, ceplerini dolduran yasadışı içki anlaşmalarıyla tüm bunları mümkün kıldığıydı. Bu belki de ilerici ateşli silah Montana Sen’in en şaşırtıcı ifşasıydı. Burton Wheeler‘ın Harry Araugherty’ye karşı yürüttüğü kampanya, tıklım tıklım dolu küçük bir duruşma salonunda yürütüldü.

Eğer Warren G. Harding’in yönetimi bugün çokça anılır, yozlaşmasındandır. Tarihçi Nathan Ustaları Wheeler’ın Daugherty’ye ulaşma kararlılığından ve milleti büyülemek için Senato platformunu zekice kullanma yöntemlerinden ilham aldı.

Wheeler’a, yüzyıldan bu yana iyi ve kötü her büyük, medya odaklı kongre oturumu için teşekkür etmemiz gerekiyor: Joe McCarthy’nin utanç verici Amerikan Karşıtı Faaliyetler Komitesi, 1973-74’teki güçlü Senato Watergate Komitesi ve 6 Ocak Meclisi. 2021-22’deki komite duruşmaları.

Kitabına “adını vererekçarpıkMasters sadece 1920’lerin arkaik dilini değil, aynı zamanda Başkan Richard M. Nixon’ın ünlü protestosunu da çağrıştırıyor: “Sahtekâr değilim” Nixon ve Harding’in yönetimlerinin pek çok ortak noktası vardı, ancak Masters, okuyucuları bu – veya daha yakın tarihli – başkanlık tarihiyle kendi bağlantılarını kurmaya bırakıyor.

Daugherty’nin düşüşünün hikayesi 100 yıl önce bir sansasyondu, ancak bugün büyük ölçüde unutuldu. Masters, KCET’in sunucusu ve yapımcısı “Kayıp Los Angeles,Bir cansız bedenden başlayarak entrikalar, entrikalar, rüşvetler, tren yolculukları, telgraflar, ihanetler, şantaj girişimleri, göz kamaştırıcı bir sürpriz tanık ve kirli sırları saklamak için yakılan kağıtlar üzerinden ilerleyen bu dinamik hikaye bir gizem gibi kuruluyor.

Masters, “Lost LA”in henüz duyurulmamış gelecek sezonunun çekimlerinin ortasında Zoom aracılığıyla Haberler ile görüştü. Ancak gösterinin şehrin en eski tiki barı olan Kuzey Hollywood’daki Tonga Hut’u ziyaret edeceğini açıklayabilir. Sohbetimiz uzunluk ve netlik için düzenlendi.

Bu kitap üzerinde çalışmaya Trump yönetimi sırasında mı başladınız?

Fikir bana 2019’da geldi, bu yüzden buna Trump başkanlığının zirvesi diyeceğim. Toplum olarak, insanları nasıl tutacağımıza dair bu sorularla boğuşuyorduk. görünüşte yasanın üstünde hesabına. Ve yasa dışı bir yürütmede hüküm sürmede Kongre’nin veya yasama organının rolü nedir?

Tabii ki, Trump yönetiminin öncüllerine, yolsuzluk skandallarıyla boğuşan diğer başkanlıklara bakmaya başladım. Bunu öğrendiğimde Warren Harding Adalet Bakanlığını kullanan bir başsavcı vardı siyasi hesaplaşma için, Ah, bu gerçekten ilginç diye düşündüm. Sonra onu soruşturan senatörün hikayesine rastladım. Bu hikayeyi araştırmam, o sırada Washington, DC’de olup bitenlerle ilgiliydi.

Bu hikayedeki önemli oyuncuları nasıl tanımlarsınız?

Amerikan tarihinin en yozlaşmış başsavcısı dediğim adam, Harry Araugherty, Ohio’lu bir siyasi operatördü – Harding’e siyasi kariyeri boyunca akıl hocalığı yaptı, 1920’de beklenmedik bir şekilde cumhurbaşkanlığı seçilmesini tasarladı ve ardından ödülü olarak onun ofisi olduğunu iddia etti. başsavcı – onunla kötü işler yapmaya devam etti.

Montana’dan Burton Wheeler ateşli bir ilericiydi, örgütlü emeğin ve sivil özgürlüklerin güçlü bir destekçisiydi. Montana’da federal bir savcı olarak, Birinci Dünya Savaşı sırasında savaş yanlısı histeriye karşı çok cesur bir duruş sergiledi ve ayrıca Montana eyalet siyasetini yöneten bakır tekeline karşı çıktı. Washington, DC’ye vardığında, sonuçları lanet olsun, hâlâ ilkelerini savunmaya istekliydi. Aslında, kampanya izinde “Daugherty’yi alma” sözü verdi.

Wheeler’ın bu duruşmayı beş senatörle toplamak için atması gereken çeşitli siyasi adımlardan geçiyorsunuz – sanırım bir kürsüde?

Bir kürsü değildi. Normal bir konferans masasında buluştular. Cumhuriyetçi liderlik, Wheeler’ı daha küçük bir toplantı alanı olan dördüncü kata çıkardı. Bence soruşturmanın sadece küçük patates olduğu ve hiçbir yere varmayacağına dikkat çektiklerini düşündüler. Ama bu hareket geri tepti çünkü oda her zaman çok kalabalıktı. İnsanlar içeri girmek için bekliyorlardı. Bir koşuşturmaca vardı, kalabalığın uğultusu duvarlarda yankılanıyordu. Aslında soruşturmanın önemini vurguladı.

Amerika’nın, oynanırken hikayenin her kıvrımına ve dönüşüne bağlı olduğunu yazıyorsunuz. Bir tarihçi olarak, 1923-24 medya ortamını bir bağlama oturtabilir misiniz? İnsanlar haberlerini nasıl aldı?

Açıkçası, televizyon yoktu, ancak çoğu şehirde birden fazla gazete vardı. Ve bazıları açıkça, açıkça partizandı. Bir şehrin bir Demokrat gazetesi ve bir Cumhuriyet gazetesi olabilir. Ve o sırada gerçekten değişen şey, magazin dergilerinin ortaya çıkışıydı. [They] yoğun bir şekilde resmedildi ve büyük, çığlık atan manşetler kullandılar. Magazin dergileri gerçekten Amerikan kamuoyunun ilgisini çekti – aslında, New York Günlük Haberleri birkaç yıl içinde sıfırdan ülkenin en çok tirajlı gazetesi haline geldi. Böylece daha eski, daha yerleşik gazeteler, magazin gazetelerinden taktikler aldı.

Kitle iletişim araçlarındaki bu değişiklikler ve ayrıca radyonun ortaya çıkışı nedeniyle, bu, her günkü gelişmeleri takip eden neredeyse gerçek zamanlı olarak, tüm ülkenin Washington DC’deki bir skandalı ilk kez gerçekten takıntı haline getirebildiği zamandı. Burton Wheeler bunu çok zekice fark etti ve soruşturmasını nasıl ilerlettiği, hangi bilgileri ifşa ettiği ve hangi tanıkları çağırdığı konusunda halkın ne istediğiyle oynayarak bundan yararlandı.

Bir noktada, duruşma tutanağının 3.000 sayfadan fazla olduğunu fark ettiniz. Ne tür bir araştırma yaptın?

Transkriptlerle başladım. ben gittim Ulusal Arşivler College Park, Md.’de ve Adalet Bakanlığı kayıtlarını inceledi. Bunlar, başsavcının ofisinde neler olup bittiğini ve soruşturmaya nasıl yanıt verdiklerini anlamada gerçekten yardımcı oldu. FBI’dan birkaç Bilgi Edinme Özgürlüğü Yasası talebinde bulundum ve Büro’nun Burton Wheeler hakkındaki soruşturması da dahil olmak üzere muhtemelen binlerce sayfa geri aldım. Bu da son derece yardımcı oldu.

Temelde Wheeler’ı suçlamaya çalıştıkları zamanki gibi mi demek istiyorsun? Sana o belgeleri gönderdiler mi?

Evet, her şey kamuya açık bir kayıt meselesi ve sırf utanç verici oldukları için materyalleri alıkoymalarına izin verilmiyor, ne yazık ki onlar için ama neyse ki bizim için. Montana’da Wheeler’ın gazetelerinin iki büyük koleksiyonu vardı. Bir ton araştırmaydı. Birincil kaynaklardaki büyük boşluk Harry Daugherty’dir. Bariz sebeplerden dolayı evraklarını saklamadı.