Jen Beagin’in romanı ‘Big Swiss’ hem zamanında hem de zamansız

Jen Beagin’in eksantrik ve bilge yeni romanı “Koca İsviçreli”nin 40’lı yaşlarındaki anlatıcısı Greta’nın uzun süredir arkadaşı ve tuhaf ev sahibesi Sabine ile yaşadığı evin merkezinde bir arı kovanı var. Sadece Sabine’nin düşünceleri onun etrafında dönmekle kalmıyor, sadece ocağın hemen üzerinde de değil. Bu kovan, mutfağın tavanı ile onun üzerindeki yatak odasının zemini arasında yer almaktadır. “Elli veya altmış bin” sakini, hem güçlü bir metafor hem de heyecan verici derecede pahalı pencere kaplamalarının pis böceklerle dolup taştığı ve asırlık duvarların taşra New York soğuğuyla boy ölçüşemeyeceği bir ev için tuhaf bir şekilde yatıştırıcı bir tehdit sağlıyor.

Greta bunların hiçbirini umursamıyor, en azından fazla değil. Kısa süre önce Los Angeles’tan, bistrolar devreye girmeden önce asıl şöhret iddiası ABD’deki ilk anonim şehir statüsü olan New York, Hudson’daki Bobo burg’a taşındı. Kasabanın tek seks terapisti Om için.

Böylece Greta, penisinin kendisiyle James Earl Jones’un sesiyle konuştuğunu hayal eden bir adamın ve sünnet derisinin yeniden büyümekte olduğundan korkan bir başkasının zina ve ortolan hikayelerini duyar. Teriyeri Piñon’la Hudson’ın etrafında dolanan Greta, kasetlerden tanıyabileceği insanları hayal ediyor. Dedikodu yayma konusunda pek çekincesi olmadığını erkenden anladık. Gıdıklanmayı seviyor ve bunun sadece kulaklıklarıyla değil de gerçek hayatta olmasını daha çok istiyor.

Beagin, Greta’nın yükselen ateşine odaklanmaya devam ederken bile bu yerli ve taşralı görgü kadrosuna bakmak için merceğini genişletiyor. Greta, Om’a acımasız bir saldırının anısını aktaran Alman aksanlı bir kadın sesi duyduğunda, kulakları özlemle doldu. Bu sesin Flavia adında uzun boylu, akkor gibi güzel bir yeni sakine ait olduğunu anlayınca, onun “Koca İsviçreli” olduğunu düşünmeye başlar.

Yazar, Greta ile yeni metresi arasında incelikli şekillerde gidip geliyor: Greta, Flavia’nın sesinin “ağzınızda emecek, uyuyacak kadar tatlı” olduğunu düşünürken, Flavia Om’a, “Sesim bir bıçak gibi. Fırında hamur işi aldığımda sanki birinin idamını emrediyormuşum gibi geliyor.” Yan yana koymalar bizi Flavia’nın gerçekten bir tanrıça mı yoksa sadece bir kaçış yolu mu olduğunu merak etmeye zorluyor. Greta, Hudson’da egzotik bir sevgiliyle sıra dışı bir cennet mi buldu yoksa sadece geçmişinden mi kaçıyor?

Köpek parkında sevimli bir şekilde buluştuktan sonra kadınlar, Greta’nın gizli kimliğinden Flavia’nın bir erkekle evliliğine kadar sayısız komplikasyonla dolu ateşli bir ilişkiye başlar. Bu romanı Susan Choi veya Ottessa Moshfegh yazıyorsa, daha ciddi ya da daha itici olabilir, ancak Beagin’in ellerinde tüm durum, Flavia’nın yüksek kaliteli yorganlarından biri gibi temiz ve yumuşak kalır.

Evet, Greta kocasına yalan söyleyen sevgilisine yalan söyleyerek hasta mahremiyetini ihlal ediyor. Evet, hayatı için finansal, profesyonel veya felsefi bir yedek planı yok. Ama Beagin, Greta’yı ve etrafındaki herkesi seviyor, toplumun hamster çarklarından atlayan ve bulabilecekleri yerde mutluluk için ateş eden insanları seviyor, ister bir teriyer aracılığıyla, ister doğal olmayan bir merak duygusuyla, ister Flavia’nın ona söylediği gibi, o kadar vahşi seksle olsun, “sen… mutasyona uğruyor gibi görünüyorsun.”

Bu hayranlığın bir kısmı, Beagin’in Manhattan’ın 100 mil kuzeyindeki küçük bir şehir olan Hudson’daki evinden kaynaklanıyor olabilir ve burada herkesin hayatın nasıl yaşanması gerektiğine dair büyük fikirleri vardır – sanki nehrin aşağısındaki metropolden kaçınarak daha yüksek bir varoluş düzlemine yükselmişler gibi.

Din değiştirenler gibi fanatikler yoktur ve “Big Swiss” ile ilgili pek çok çekici şey arasında, yazarın bu hafta sonlarını ve erken emeklileri kendi el yapımı kebap şişlerine ne kadar doğru bir şekilde kaldırdığıdır. Greta, Hudson’ın “kendilerini başarılı bir şekilde yeniden icat eden insanlarla dolup taştığını” söylüyor.

Kendini uzak yerlerde sürekli olarak yeniden keşfeden Sabine, Greta’yı yakın zamanda gelen bir çift mini eşeğin başına bırakır – bekçisi onlara ciddi bir şekilde ayrılamayacaklarını yoksa öleceklerini söyler. Bu arada Greta ve Flavia, evdeki arıların meşguliyetine kapılırlar. Flavia, Greta’yı evine davet edecek kadar ileri gider ve onu, karısının kadın bölümlerine olan düşkünlüğü hakkında hiçbir şey bilmeyen Luke’la garip bir fondü yemeğine oturmaya zorlar. (Bu arada Flavia bir kadın doğum uzmanı.)

“Big Swiss” son birkaç yılın en komik kitaplarından biri olsa da Beagin, daha önceki ödüllü romanları “Pretend I’m Dead” ve “Vacuum in the Dark”ta olduğu gibi karanlığın üstesinden gelebilir. Flavia’ya saldıran kişi onu şehir dışına kadar takip ederken, Sabine ve Greta kovanlarında beklenmedik ve ürkütücü bir şey olduğunu keşfederler. Her şeyin kalbinde çürüme varsa, Greta bunu nasıl telafi edebilir? İncittiği tüm insanları telafi etme yeteneğine sahip mi?

Flavia gibi, Greta’nın da geçmişinde travmalar var – ve beklenmedik ve hatta istenmeyen yaşam geçişleriyle başa çıkan insanların bu komik, hümanist anlatımında, yaptığı şeyi neden yaptığını anlamaya doğru adımlar atacak. Kulağa Hayat Dersleri’nin dağıtılması gibi gelmesin diye yazar, Flavia ve Greta’yı neşeyi buldukları yerde yakaladıklarından yargılamıyor.

“Big Swiss”te bolca neşe var. Zaten bir için yakalandı HBO serisi Jodie Comer’ın oynadığı. Beagin yakında taşradaki bir bougie kasabasındaki çiftlikten sofraya bir restorandan daha sıcak olabilir, ancak işi çok daha uzun sürecek. En son romanını Richard Russo, Nora Ephron, Armistead Maupin, Jess Walter ve çalışmaları hem zamanında hem de nihai olarak üstün olan diğer çizgi roman yazarlarınınkilerle birlikte rafa kaldırın.

Patrick, @TheBookMaven’i tweetleyen serbest çalışan bir eleştirmendir.