İnceleme: Silvia Moreno-Garcia’nın yeni korku romanı ‘Gümüş Nitrat’

Silvia Moreno-Garcia’nın çok satan kurgusu hem çok çeşitli hem de sağlam köklere sahip – Kanadalı göçmenin memleketi Meksika’nın kültürüne ve çocukluğundan beri sevdiği türlere bağlı. Geçen yaz çekilen “The Daughter of Doctor Moreau”, HG Wells’in klasik korku hikayesine ve sonraki filmlerine selam verirken, Meksika’nın endişeli kolonyal geçmişine dair kadın merkezli bir hikaye anlatıyor.

Bu yazın ziyafeti “Gümüş Nitrat”ta Moreno-Garcia, korkuyu bir kez daha şaşırtıcı tarihsel alt tonlara sahip dokulu bir hayalet hikayesi için bir mihenk taşı olarak kullanırken, bu türün daha az bilinen bir atasına saygı duruşunda bulunuyor. Kendi yöntemine sadık kalarak, tür hikaye anlatımının kurallarına ne zaman uyacağını ve ne zaman onları alt üst edeceğini bilerek burada başarılı oluyor.

Romanın, 20. yüzyılın başlarındaki hayalet hikâyesi öncüsü MR James’in “Casting the Runes” adlı eserinden alıntısı, tonu ve yapıyı baştan belirliyor. Hayranları arasında HP Lovecraft, Paul Theroux ve Stephen King’in de yer aldığı James o kadar etkiliydi ki, çalışmaları “Jamesçi” bir hayalet öyküsünün nelerden oluştuğuna dair birçok teorinin ortaya çıkmasına neden oldu. Birçoğu bunu birkaç temel unsura indirger. En alakalı üçü: ilginç veya eski bir ortam; centilmen ya da bilgin bir kahraman; ve mezarın ötesinden istenmeyen bir ziyaretçiyi çeken gizemli bir nesnenin veya kitabın keşfi.

“Gümüş Nitrat”, prototipik bir İngiliz köyünü değil, romanlarının çoğunun yeri olan canlı Mexico City’yi seçerek bu ilk James ilkesini zekice alt üst ediyor. Değişen bir endüstrinin zemininde bu modern Meksika dostluk ve karşılıksız aşk öyküsünün tuhaf hiçbir yanı yok. Montserrat Curiel kendini üç şeye adamıştır – arabası, korku filmleri ve en yakın arkadaşı Tristán Abascal. Çocukken topallaması ve küçücük cüssesi nedeniyle dışlanan Montserrat ve Tristán, Mexico City’nin büyük sinema saraylarında eski korku filmlerini izleyerek saatler geçirerek anında bir bağ kurdular. Tutkuları, her ikisini de değişen başarı düzeyleriyle film endüstrisine götürdü.

1993’te Montserrat, ikinci sınıf bir stüdyo olan Antares’te serbest çalışmanın yedi yılını dolduran ekşi dilli bir ses editörüdür. “Kurgu işi bir erkekler kulübüydü,” diye belirtiyor dehşetle. “Altyazı ve dublaj için kullanılan senaryoları yazan stüdyolarda çalışan birkaç kadın vardı. Kadın çevirmenler de vardı, ancak bunlar genellikle tek projeler için sözleşmeli serbest çalışanlardı. Ama tam zamanlı kadın ses editörleri? Bunlar tek boynuzlu atlar kadar nadirdi.”

Adam kayırmacılığın hüküm sürdüğü daha büyük stüdyolardan dışlanan Montserrat, süpervizörüyle ev video pazarına yönelik düşük bütçeli hit Amerikan korku filmleri ve Meksikalı şok schlock’ları düzenleme görevleri için savaşır. Bu arada Tristán, uzun boylu, yakışıklı bir pembe dizi yıldızı oldu, ta ki uyuşturucu yakıtlı bir araba kazasında rol arkadaşı ve iyi bağlantıları olan bir televizyon yapımcısının kızı olan kız arkadaşı Karina Junco’yu öldürene kadar. Kaza, Junco’nun güçlü babası tarafından suçluluk duygusuna kapılmasına, yüzünün şeklinin bozulmasına ve kariyerinin rayından çıkmasına neden oldu.

Tristán nihayet yeni bir rol için bir şans elde ederken, Montserrat içeriği sansasyonel olana yönelen bir Meksika TV haber dergisi olan Enigma’da kalıcı bir kurgu işi alarak – veya belki de kendi satış konuşmasını yaparak – uzun çalışma saatlerinden ve yetersiz maaştan kurtulmanın canını çeker. Bu yüzden Tristán, bir ayrılıktan sonra yeni bir daireye taşındığında ve arkadaşlarının bayıldığı Altın Çağ korku filmlerinden bazılarının yönetmeni olan üst kat komşusu Abel Urueta ile tanıştığında, Montserrat, Enigma için – modern çağda kaybolan bir simge olan – Urueta hakkında bir hikaye olmasını umar. onun daha iyi bir şeye bileti ol.

Gizli amaçlar yerinde, ikili yalnız yaşlı adamla arkadaş olur. Ancak Abel’ın kendi gündemi var – genç korku meraklılarını bitirmesine yardım etmeleri için görevlendirmek son korku filmi “Beyond the Yellow Door”. Abel, 1961’de çekilen filmin lanetli olduğuna inanıyor; Çekimlerin ortasında, senaryonun ortak yazarı olan Alman göçmen ve okültist Wilhelm Ewers bir gasp sonucu öldü. Film, yıllar sonra üzerinde çalışan insanların başına gelen kötü şans ve kazalarla finansmanını kaybetti. Ancak yönetmen, son derece dengesiz gümüş nitrat filme çekilmiş bir kopyasını dondurucusunda sakladı. Son sahneyi yeniden oluşturmak için onunla birlikte çalışarak laneti tersine çevirmesine yardım etmeleri için Montserrat ve Tristán’a yalvarır.

Meydan okumayı kabul ettiklerinde Moreno-Garcia, James’in hayalet hikayelerinde ortak olan ikinci unsuru alt üst eder – kahramanın centilmen bir bilgin olması. Kendini beğenmiş ve uçarı Tristán, kariyeri dışında neredeyse hiçbir şeye konsantre olamaz. Tristán, “savaş çizmelerine rağmen Montserrat, Tristán’ın omzunu zar zor sıyırdı. Çoğunlukla küçük, vahşi bir elfe benziyordu.” Ancak romanın bakış açısı ikili arasında gidip gelse de hikayeyi yönlendiren Montserrat’tır. Montserrat, Meksika film tarihiyle ilgili soruşturmayı yönetirken ve Urueta’nın hikayelerini incelerken, Meksika’nın Nazi sempatizanları ve Hollywood ile gerçek hayattaki kesişimini bir araya getirerek, okültizm, Aryan ırkı teorisi ve Ewers’ı Meksika’ya sürükleyen Hitler’in savaş çabasının izini sürüyor.

Yaşlanan yönetmen, senaryonun arkasındaki adamı anlamasına yardımcı olması için ona Ewers’ın “The House of Infinite Wisdom” adlı kitabının bir kopyasını verdiğinde, Montserrat, Ewer’ın ırkçılık ve diğer karanlık sanatlara yaptığı derin dalışlar hakkında isteyebileceğinden ve öğrenmesi gerektiğinden daha fazlasını öğrenir. .

Moreno-Garcia, alışılmadık üçlümüzün yaşadığı film dünyasını gerçeğe dönüştürerek “Gümüş Nitrat”ın dehşetinin temelini dikkatlice atsa da, onun olay örgüsünü yerine oturtan son parça, James’in hikayelerinde ortak olan üçüncü unsuru takip ediyor: eski nesne ve ardından gelen doğaüstü gazap.

olarak hayaletler ve dehşet birikerek üçlünün en derin korkularını açığa çıkarır ve hayatlarını riske atar. Tıpkı Ewers’ın Urueta ve işbirlikçilerini yaklaşık 30 yıldır peşini bırakmayan rünler, büyüler ve lanetlerden oluşan labirenti inşa ederken yaptığı gibi, “Gümüş Nitrat” ​​ivme ve güç kazanır. yıl.

“Gümüş Nitrat”ta birkaç kez bir ruh, “Beni geceye kadar takip et” diye emreder. Çoğumuz Montserrat ve yurttaşlarının bunu reddedeceğini umarken, Moreno-Garcia’nın karakterlerinin yaptığı karanlık büyülere – ne de yazarın kendisi tarafından okuyuculara bu kadar ustalıkla uygulananlara karşı koyamayız.

Woods bir kitap eleştirmeni, editör ve Charlotte Justice gizemlerinin yazarıdır.