İnceleme: Lou Berney’nin yeni taş gibi gerilim romanı ‘Dark Ride’

Lou Berney’nin yeni gerilim filminin kahramanı, “Karanlık sürüş“, güvenilmez bir anlatıcı değil, sürekli sarhoş olan, tek vuruşunu ateşleyen ve nefes aldığı kadar zahmetsizce bir eklemi geçen bir anlatıcıdır.

“Zor” lakaplı Hardy Reed (neredeyse hiç denemediği gibi), köhne bir yerde korkutucu olarak çalışıyor perili sınır cazibesi Berney’in memleketi Oklahoma City’ye benzeyen bir şehirde. Biraz üniversite okudu ve sabit bir B- ortalaması aldı. En yakın arkadaşları Nguyen ve Mallory günlerini onu izleyerek geçiriyor “The Office”in tekrarları” ve evet, kafayı bulmak. Romanın başlangıcına yakın bir zamanda önemsiz bir şeyle ilgili bir tartışmaya kulak misafiri olduğunda, “Bu kadar çok güçlü görüşe sahip olmak yorucu olmalı” diye teorileştiriyor. “Sadece hafif tercihlerim var ve genellikle o bile değil.”

“Dark Ride” kendini adamış bir tembelin umursamamayı nasıl öğrendiğinin ve bunu yapmak için ödediği muazzam bedelin hikayesidir. Süreç o kadar aniden başlıyor ki geçişin geldiğini bile göremiyor (sonra yine uçuyor). Yüzü olmayan bir belediye binasında park cezası ödemeye mahkûm, bir bankta oturan, belki 6 ya da 7 yaşlarında genç bir erkek ve kız görüyor; derilerinde yalnızca sigara yanığı olabilecek izler fark ediyor.

Resmi kanallar aracılığıyla doğru olanı yapmaya pek çalışmıyor, en azından bir rapor sunabileceğini düşünüyor, ancak gerçek hayatta sayısız başkasının neler yaşadığını keşfediyor: Bir çocuk istismarcısını adalet önüne çıkarmak uzun, dolambaçlı bir bürokratik süreçtir.

Ama gitmesine izin veremez. Bir şeyi gerçekten önemseme deneyimi onu bir uyuşturucu gibi ele geçirmişti ama tüm bu otların tam tersi bir etki yaratmıştı. Her ne kadar onu giderek daha karanlık ve tehlikeli yerlere götürse de bunu başkalarına aktaramaz. Yolda kendini diğer taş gibi gerilim filmlerinin kahramanlarıyla aynı çizgide bulur: “Doktor Sportello”Doğal Yardımcısı” Elliott Gould Robert Altman’ın revizyonist yaklaşım Açık “Uzun Elveda.”

Yazarın, insanlığın en sefil köşelerine bile zorlama olmayan bir nezaket aşılayan karakterler ve hikayeler yaratma yeteneği var. Bunu muhteşem JFK suikastı romanında başardı: “Kasım YoluBir mafya suikastçısından kaçarken bir anne ve çocuklarıyla arkadaş olan bir kurban (hayır, Lee Harvey Oswald değil) hakkında. (Bu kitap beyazperdeye uyarlanmak üzere geliştirilmektedir ve yönetmenliğini Lawrence Kasdan.)

Berney’in kahramanları, en azından başlangıçta neredeyse kendi istekleri dışında ikinci şans fırsatlarına kapılmış durumdalar. Hayatı çok daha stresli hale gelmeden önce, “Özgür iradenin yokluğu, hayattaki stresin çoğunu ortadan kaldırır” diye düşünüyor Hardly. “Akışa uyun çünkü akış nereye gideceğini bilir. Olman gereken yerdesin.” Ancak, iğrenç TV reklamları ve bir alışveriş merkezi ofisi ile IRS’i cezalandıran avukatlardan biri olan şüpheli istismarcıyı Hardly takip etmeye başladığında, akışı geri dönülemez bir şekilde değişir ve özgür iradesi güçlenir. Yakında bunu kanıtlayacak şekilde kırık kaburgaları ve patlamış burnu var.

Kendini, saplantısı derinleştikçe daha da paniğe kapılan suç ortaklarından oluşan ayaktakımından bir ekip toplarken bulur. Yatağa düştüğü yaşlı emlakçı (ve eski özel dedektif) Felice var (pek gerçekçi değil). Yakıcı, gey gotik hatun Eleanor, belediye ofisinde çalışıyor ve Hardly’den isteksizce hoşlanıyor (veya en azından sempati duyuyor). Ve sosyal açıdan garip, aşırı istekli bir genç olan Salvador, Haunted Frontier’da onunla birlikte çalışıyor. Berney, Hardly ile birlikte büyümeleri için hepsine yer veriyor.

Asla kahramanın bilgisiz katalizörlerinden başka bir şey haline gelmeyen Hardly’nin hedefleri konusunda pek iyi değil. Bu, olaylara dayalı tür kurgular için alışılmadık bir durum değil, ancak karakter konusunda genellikle olması gerekenden daha iyi olan Berney için dikkate değer. Öte yandan bu, bir adamın kayıtsız kafatasçıdan intikamcı meleğe dönüşümünün hikayesidir ve eğer tünel görüşü elde ederse, aynı zamanda sayfaların hızlı bir şekilde dönmesini sağlar. Berney’in gerilim filmleri çoğundan daha fazla ağırlığa ve daha fazla ruha sahip ve ‘Dark Ride’ onun belirlediği standartları karşılıyor.

Yazar ayrıca olayları nasıl sonlandıracağını da gerçekten biliyor. Hikayenin son kısmı nefes kesici bir okuma sağlıyor; Aksiyon çağlayanı ilerledikçe, Berney’in gerilimi ne kadar sürdürebileceğini ve neredeyse ne kadar haddini aştığını merak ediyorsunuz.

Berney diziler değil, tek seferlik romanlar yazıyor; bir sonraki kitabı hazırlama endişesi duymadan karakterlerini istediği yere götürme özgürlüğüne sahip. “Dark Ride”da bu özgürlüğün tüm avantajlarından yararlanıyor. Roman, oluşturduğu yüksek risklerden kaçmıyor. Bunu başarmak için neredeyse tek şansımız yok. Bir duman bulutunun içinde kaybolmaya alışkın bir adam için bu büyük bir risk. Onun gezisi sonuçta meşgul bir insan olmanın ne anlama geldiği ve hayatın kenarlarından uzaklaşmanın riske değer olup olmadığı sorusuyla ilgilidir.

Vognar, Houston’da yaşayan serbest çalışan bir yazardır.