İnceleme: Alan Paul’un Allman Brothers geçmişi ‘Brothers and Sisters’

2 Kasım 1972’de Allman Brothers Band yeni bir kadroyla ilk canlı çıkışını yaptı. Grubun aşkın gitaristi ve lideri Duane Allman, bir yıl önce bir motosiklet kazasında ölmüştü. Onun yerini, sanki herhangi biri doldurabilirmiş gibi, rock’ın en büyük piyanistlerinden biri olan 20 yaşındaki harika çocuk Chuck Leavell aldı. Grup kilitlendi.

Blood, Sweat & Tears, Chuck Berry ve Poco ile birlikte Don Kirshner’ın “In Concert” TV şovunun bir parçası olarak oynayan Allman Brothers, “Ramblin’ Man”in prömiyerini yaptı. Dickey Betts’in tınılı gitarıyla beslenen lezzetli bir country rock parçası olan şarkı, grubun 2. sıradaki en yüksek single’ı olmaya devam edecekti. Onunla ve Gregg Allman’ın “Wasted Words” bir sonraki albümleri için şimdiden kutuda, Amerika’nın en büyük müzik gruplarından biri önlerinde mavi gökyüzünden başka bir şey görmedi.

Sonra trajedi patlak verdi – tekrar. Kayıttan sadece dokuz gün sonra, yenilikçi icrasıyla grubun müziğinin uçuşa geçmesine yardımcı olan maceracı basçı Berry Oakley de bir motosiklet kazasında öldü.

Birbirine bu kadar yakın iki kilit üyeyi kaybetmek, çoğu grubu yok etmek için fazlasıyla yeterli olacaktır. Ancak yazar Alan Paul’ün ikna edici bir şekilde öne sürdüğü gibi, Allman Brothers çoğu grup gibi değildi. En azından bir süreliğine daha güçlü, daha iyi ve daha dayanıklıydılar. İlgi çekici yeni kitabı “Brothers and Sisters: The Allman Brothers Band and the Inside Story of the Album that Defined the ’70s”de Paul, grubun en çok satan rekorunu kırmak ve Amerika’nın en çok satan rekorunu kırmak için madde bağımlılığı, ölüm ve umutsuzlukla boğuştuğunu anlatıyor. en popüler grup – her şey nihayet çökmeden önce.

Yol boyunca, Paul birkaç ilginç yoldan sapar. Allman’ların, Lynyrd Skynyrd ve Marshall Tucker Band gibi isimlerin önünü açarak Southern Rock hareketine nasıl ilham verdiğini gösteriyor. Ayrıca okuyucuları, Allman Brothers’ın arkadaşları Grateful Dead ile birlikte başrollerini paylaştığı, 600.000 hayranla şimdiye kadarki en büyük rock festivali olan Watkins Glen, NY’de Temmuz 1973’te Summer Jam’in perde arkasına götürüyor.

“Allman Brothers Band, bir Amerikan kurumu olmak için rock and roll akranlarının üzerine çıktı … bir tür doğuran, country müziği üzerinde muazzam bir etkiye sahip olan, bir Amerikan başkanının seçilmesine yardımcı olan ve ulus kültürünün merkezinde yer alan bir grup. ” diye yazıyor aynı zamanda çok satan “One Way Out: The Inside History of the Allman Brothers Band” kitabının da yazarı Paul.

Paul’ün anlatımına göre, “Kardeşler” yaratma süreci pürüzsüz olmaktan çok uzaktı. Gregg Allman aynı zamanda ilk solo albümü “Laid Back” üzerinde çalışıyordu. Betts, grubun liderliğini üstlenmeye başladı ve kendisi ile giderek uyuşturucu bağımlısı olan Allman arasında gerilim yarattı. Leavell ve yeni basçı Lamar Williams’ı Brotherhood’a entegre etmek zorlu oldu.

Her nasılsa, daha sonra Grammy Ödülü kazanan iyimser enstrümantal “Jessica” da dahil olmak üzere, daha yumuşak ve daha erişilebilir bir sese sahip multiplatinum bir albüm üretmeyi başardılar. Grubun zamanlaması bundan daha iyi olamazdı.

Paul, “’Brothers and Sisters’daki hava farkında olmadan ulusal bir havaya giriyordu” diye yazıyor Paul. “Ülke, 60’larda toplumsal kargaşayla parçalandıktan sonra huzur, beraberlik ve daha basit, daha barışçıl bir zaman aradı.”

“Ramblin’ Man”in popülaritesinden güç alan “Brothers and Sisters” 7 milyon kopya satmaya devam edecekti. Allman Brothers’ı Rolling Stone’un kapağına çıkardı. Onları süperstar yaptı. Belki de en ilginç olanı, başarılarının başkan olmayı hayal eden Plains, Ga.’dan bir fıstık çiftçisinin dikkatini çekmesidir.

Ocak 1974’te Georgia Valisi Jimmy Carter, Bob Dylan ve Band için valinin malikanesinde bir gösteri sonrası parti düzenledi. Carter, Allman Brothers yöneticisi Phil Walden ile olan ilişkisi nedeniyle grubu da davet etti.

Herkes gittikten sonra Gregg Allman geç geldi. Geri çevrilmek yerine, Carter’ın J&B viski içtiği ve bluescu Elmore James’in plaklarını dinlerken kendisini bir verandada yalnız buldu. Carter, “Midnight Rider” ın sözlerini ve Allman’ın yazdığı diğer şarkıları söylemeye başladı. Vali, şarkıcıya cumhurbaşkanlığına aday olduğunu ve bir gün mali yardıma ihtiyacı olabileceğini söyledi.

Allman, Carter’ı seviyordu ama yanında oturan Levi’s ve tişörtlü adamın hiç şansı olmadığını düşünüyordu. Ancak Carter, Allman Brothers gibi, defalarca olasılıklara meydan okudu. 25 Kasım 1975’te grup, Rhode Island’daki Providence Civic Center’da nakit sıkıntısı çeken aday için bir fayda sağladı. Grup sadece Carter için para toplamakla kalmadı, Paul’ün de belirttiği gibi, genç seçmenler nezdinde imajını da parlattı.

Carter, “Gregg Allman olmasaydı, asla başkan olamazdım” dedi.

Ancak fıstık çiftçisi yükselirken, Allman’lar diğer tarafa gitti. Uyuşturucu, iç çatışma ve bitkinlik bedelini ödedi. Bir zamanlar büyülü olan doğaçlamaları, özellikle canlıyken, kendine düşkün ve dolambaçlı hale geldi. Grup 1976’da ayrıldı. Sonra 1978’de yeniden bir araya geldi. Sonra 1982’de dağıldı. Sonra 1989’da tekrar bir araya geldi. 1990’larda üç güçlü albüm çıkardı. 2000 yılında Betts’i gruptan çıkardı ve 2014’e kadar devam etti. Orada bir yerlerde bir kitap var.

“Kardeşler ve Kızkardeşler” tüm güçlü yanlarına rağmen zaman zaman sürükleyicidir, özellikle de Paul’ün Gregg Allman’ın Cher ile ilişkisine ilişkin açıklaması, National Enquirer’ın sayfaları için daha uygun görünüyor. Kitap ayrıca albümün kendisinin etkisini abartıyor. 1972’de Rolling Stones’un “Exile on Main Street”, Stevie Wonder’ın “Innervisions” (1973) ve 1977’de “Never Mind the Bollocks, Here’s the Sex Pistols”un daha büyük bir müzikal ve kültürel iz bıraktığını iddia etmek kolaydır.

Yine de, bunlar küçük kelime oyunları. Çok az yazar Allman Brothers’ı Paul kadar anlıyor veya takdir ediyor. Aynı isimli albümünün 50. yıl dönümüne denk gelen kitabı, grubun tarihinde çoğu zaman gözden kaçan bir bölümü nüans, netlik ve anlayışla renkli bir şekilde anlatıyor. Paul, kendi kapsamlı haberciliğine ek olarak, West’in yazmaya başlayamadığı bir kitap için uzun süredir Allman Brothers’ın içinden biri olan Kirk West tarafından 1980’lerin ortalarında yürütülen yüzlerce saatlik röportajlara erişebildi. Bu malzeme Paul’ün çalışmasına gerçek bir zenginlik ve derinlik katıyor.

“Brothers and Sisters”, Allman Brothers, 70’lerin sesleri veya sadece harika müzikle ilgilenen herkes için çok iyi bir okuma. Harika.

Eski bir Times ve Forbes muhabiri olan Ballon, USC’de ileri düzey bir yazı dersi veriyor. Fullerton’da yaşıyor