Groucho Marx, kendisini üye yapacak hiçbir kulübe üye olmak istemediğini söyledi. Yapay zeka silahlanma yarışına giren LLaMMa’ya devasa bir kitap veri tabanı sağlayan Meta’nın yanı sıra kitaplarını korsanlaştıran yazarlardan biri olmak konusunda ne hissedeceğini merak ediyorum. Sonuçta Groucho, mezarın ötesinden seçilmiş bir üye ve iki kitabı da listedeki onbinlerce kitap arasında yer alıyor.
Hiç kimse diğer yazarlara sömürülen yazarlar kulübüne üye olmak isteyip istemediklerini sormadı, şüphesiz cevabın hayır olacağını varsayıyordu.
Sadece perdeyi duyabiliyorum: Merhaba. Hayatını hikayeler anlatarak geçirdin. Şimdi tüm bu sıkı çalışmayı alıp, telif hakkı korumalarınıza rağmen bunu yapay zeka sistemlerimize aktarmak istiyoruz, böylece sizi işsiz bırakmakla ve yapay zekaya çok para kazandırmakla tehdit eden programları besleyebiliriz. bir kuruş bile kazanmıyorsun.
Kulağa harika geliyor, değil mi? HAYIR? Tamam, boşver. Seni yine de kaydettireceğiz ve sana söylemeyeceğiz.
Açılan davalar, at kaçtıktan sonra ahır kapısının kapatılması klişesini ne yazık ki akla getiriyor. Bu durumda bir izdihamdan bahsediyoruz: LLaMMa’yı ve bazı rakiplerini besleyen bir veri seti olan Books3, Books1 ve Books2’nin varlığını açıkça ve doğru bir şekilde ortaya koyuyor ve kitapları silip süpüren tek program bunlar değil. AI şirketleri adına.
Sanırım dava açan yazarlar sonunda mali bir anlaşmaya varabilir ve hatta belki de eserleri veri setinden kaldırılabilir, ama gerçekte yapay zekayı derslerden çıkarmanın, eserlerden alınan dersleri unutmasını sağlamanın mümkün olup olmadığını kim bilebilir? Davacılardan birkaçını saymak gerekirse Sarah Silverman, Zadie Smith veya Jonathan Franzen.
Daha da kötüsü, ya da en azından son derece ironik olan Books3, küçük adam için üstün bir yer olduğunu iddia eden ve bir araya getirdiği verilere erişimi OpenAI ve Meta gibi büyük adam kullanıcılarının ötesine genişletmeyi uman bağımsız bir programcının buluşudur. Nispeten fakir bir yazardan çal ve gelecek vadeden zengin teknoloji girişimcisine ver; Robin Hood’un ilginç bir tersine dönüşü.
Groucho gibi ben de farkında olmadan Books3 kulübünün bir üyesiyim. Atlantic’ten bir muhabir, veri setini tarayan bir arama aracı geliştirdi ve üç kitabıma (biri kurgu dışı eser, biri roman, biri yemek kitabı) el konuldu. Bir an için bunu öğrendiğimde, bir listede yer almanın getirdiği acıklı ama tanıdık küçük heyecanı hissettim – çok satanlar listesi, mutlaka okunması gerekenler listesi, Eylül için 10 kitap listesi, tatil hediye listesi.
Bir zamanlar listede yer almak, birisinin kitabınızı okuduğu ve takdir ettiği anlamına geliyordu. Bildiğim kadarıyla Books3, yazdığım yemek kitabını sırf “çay kaşığı”, “kuş biberi” ve “barlam barbunyası” kelimelerini içerdiği için “seçti”. Birisi el arabası tavuğu tarifine aşık olmuş gibi değil.
Yeni dünyada artık masal anlatıcı değilim. Kelimeler, deyimler ve cümle kurma konusunda bir veri kaynağına indirgenmiş durumdayım. Yapay zeka, bir teklif ve izinler için harcadığım ücretsiz altı ay boyunca, uykusuzluğa ilham olması için yatağın yanında bir kalem ve kalem bulundurmama neden olan kelime tartışmaları üzerinde, uzun deneme-yanılma projesi üzerinde dışarıda yemek yiyor. bir kitabın yapısı. Ve bu üzücü hikaye listedeki her yazar için tekrarlanıyor.
Yazmayı romantikleştirmek istediğimden değil. Burada fırsat eşitliğinin kullanılmasından bahsediyoruz. Yaşamak için ne yaparsanız yapın, birinin emeğinizin meyvelerini çaldığını hayal edin ve ne kadar kötü hissettiğinizi görün. Ve sizin için gelmeyeceklerini varsaymayın: Geçtiğimiz ay boyunca, çeşitli alanlardaki her yaştan insanın, eğer daha önce gelmeyecekleri takdirde işlerinin beş yıl içinde aynı görünmeyeceğini tahmin ettiklerini duydum. Yapay zeka gerçekten harekete geçtiğinde işler hiç bitmeyecek.
Atlantic’in arama aracına isim üstüne isim yazdım. Yapay zeka, Philip Roth’un İngilizce ve İspanyolca dillerini ve ayrıca Margaret Atwood’un 33 eserini tüketti. Bu çarpışmanın AI kovan zihninde nasıl sonuçlanacağını görmek için sabırsızlanıyorum. Nobel’ci Toni Morrison ve Kazuo Ishiguro da oradalar. Bir yazar düşünün ve ona göz atın; muhtemelen listede olacaklardır.
Bir şekilde Groucho’yla herhangi bir örtüşmeyi beklemiyordum ama işte buradayız, Kitap3 kulübüne ait olmak istemiyoruz ama çıkışı da bulamıyoruz. Onun Friars Kulübü’nde yaptığı gibi istifa mektubu gönderip geri çekilemeyiz.
Yapay zekanın bize karşı değil, bizim için çalışabileceği bir evren olduğunu düşünmek hoşuma gidiyor, ancak bu durum bir gösterge ise hayal kırıklığına uğrayacağım. Kulüp yöneticileri, üyelerini nabız atan bir veri akışından başka bir şey olarak görmüyor gibi görünüyor. Bizi sinsice kayıt altına aldılar, kulüp binamızın dolaplarının içindekileri karıştırdılar ve şimdi de bizim yaptığımızı kopyalayabilecekmiş gibi davranarak para kazanmaya hazırlar.
Karen Stabiner’in en son kitabı Books3 veri setinin bir parçası olan “Generation Chef”.