Akşam 8’den hemen sonra ortağım, bir şişme yatak, bir yığın battaniye ve yastık ve yedekte Trader Joe’nun şarabı olan bir çanta ile geldim. Diğerleri çoktan gelmişti ve Powell sıradan bir tura başlamaya hazırdı.
“Kişisel gelişim, anılar, bilim, matematik, felsefe, şiir, yazı,” diye tıngırdadı, biz rafları karıştırırken.
Ortağım, “Yenilebilir bir şey alacağım, tüm kişisel gelişim kitaplarını okuyacağım ve burada yeni bir insan bırakacağım” diye şaka yaptı.
Çok geçmeden Powell, mağazada geçirdiği yıllarda gördüğü en ürkütücü şeyleri hatırlamaya başladı. Köşelerde hareket eden figürleri duyan veya gören iş arkadaşlarını ve insanların kitapların görünüşte sebepsiz yere raflardan uçmasını izlediği durumları anlattı.
“Bu köşe, bilimkurguda bazen kitapların nedense düştüğü yerdir,” dedi.
Partnerim ve benim uyumak için kaydolduğumuz gizli bir köşe olan portalı geçerken, hem mağazanın ABD tarihi üzerine kitapların bulunduğu arka köşesinde tenha olduğunu hem de kitapların düştüğü “perili” raflara en yakın yerde olduğunu fark ettik. kapalı. Hemen orada uyuyamayacağımıza karar verdik.
İlk bir saat kadar herkes dağıldı. Los Angeles yerlisi Nelson Aguilar, babası onu LA Times’a götürdüğünde kitaplara ilk kez aşık olduğunu söyledi. Kitap Festivalihemen koşarak nadir kitap eki.
“Caddenin karşısındaki Row’da beş, altı yıl yaşadım, bu yüzden her zaman buraya gelirdim” dedi.
Reanna Cruz, Şişko Joe’nun “Jose’nin Kitabı: Bir Anı” kitabını okuyor.
(Julia Carmel / Haberler)
Kitapçının Instagram’daki paylaşımını görünce koşarak eşi Marcelina Stardust’a gitti. 500 $’lık fiyat etiketini düşünürken, seçim açık hale geldi.
“’Bekle, hayatta bir kez olacak bir şey gibi bir şey’ gibiydi. Bu bir daha olmayacak’” dedi. “Bir şeylere para harcamayı seviyorum ve o, beynimin makul kısmı.”
Okuma materyali
O gece seçilen kitaplar
Nic Chatree Sridej: John Kenn Mortensen’den “Night Terror”, Kurt Vonnegut’tan “Player Piano”, Melissa Scott’tan “The Kindly Ones”, Chuck Wendig’den “Blackbirds” ve Lincoln Michel’den “The Body Scout”
Jessica Gonzalez: Kendare Blake’den “Three Dark Crowns”, Johanne Lykke Holm’dan “Strega: A Novel”
Nelson Aguilar: Malcolm X’in “By Any Means Necessary”, Jean Cocteau’nun “Opium: Diary of a Cure”, Sylvia Plath’ın “Ariel”
Marcelina Yıldız Tozu: Lael Wertenbaker’dan “Picasso’nun Dünyası”, Henry Miller’dan “Henry Miller: Suluboyalar / Çizimler / ve ‘Melek Benim Filigranım’ Denemesi’”
Reanna Cruz: “Bölge 51: Amerika’nın Çok Gizli Askeri Üssünün Sansürsüz Tarihi”, Annie Jacobsen,
Michael Schulman’ın “Oscar Savaşları: Altın, Ter ve Gözyaşlarıyla Hollywood Tarihi”, “Sevgili Andy Kaufman, Bağırsaklarından Nefret Ediyorum!” Lynne Margulies tarafından, Şişman Joe tarafından “Jose’nin Kitabı: Bir Anı”,
Arik Kershenbaum’dan “Zoologların Galaksi Rehberi: Dünyadaki Hayvanların Uzaylılar ve Kendimiz Hakkında Neler Gösterdiği”
Çift, özel, huzurlu alışveriş fırsatının yanı sıra, gerçek bir kamp ateşinin görüntülerini oynatabilecekleri bir çadır ve bir projektör getirerek Melrose Hill’deki yerlerinden uzakta uyumanın eğlencesine yaslanmaya karar verdi.
Aguilar, “Kamp sandalyeleri getirmemiz gerekiyordu ama bunun biraz fazla olduğunu düşündük,” diye ekledi. “Aşırıya kaçmak istemedik. Zaten abartıyoruz.”
Aguilar, Instagram için fotoğraf çekmek yerine geceyi kasete kaydetmek için babasının eski tarz video kamerasını getirdi.
Aguilar, “Fotoğraf veya video çekme konusunda kötüyüm, bu yüzden telefonuma baktığımda sadece birkaç ekran görüntüsü görüyorum,” dedi. “Bu yüzden çocuklarımız olursa ve bunu onlara da aktarabilirsek bunun iyi olacağını düşündüm.”
Nic Chatree Sridej ve Jessica Gonzalez de unutulmaz bir gece olmasını umarak korku mahzenindeki yerlerini ayırttılar.
Nic Chatree Sridej ve Jessica Gonzalez şişme yataklarını Last Bookstore’daki korku kasasında kurdular.
(Julia Carmel / Haberler)
Gonzalez, “Mağazanın büyük hayranlarıyız,” dedi. “Çok uzun zamandır buradayım. Az önce Instagram sayfalarında gördüm ve kanepede yanımda oturuyordu.
“İki saniyelik ‘Bu çok mu para? Hayır, buna değer’” dedi Sridej. “Çünkü paranın kitapçıyı destekleyeceğini düşündük.”
Gonzalez, “Pandemiden sağ çıkamayacağından endişeliydik,” diye ekledi.
Her ikisi de Koreatown’da yaşayan korku yazarları olan Sridej ve Gonzalez, kasanın bazı işleri halletmek için güzel bir yer olabileceğini düşündüler.
Gonzalez, “İkimizin de dizüstü bilgisayarları var,” dedi. “Dediğim gibi, ikimiz de yazarız, bu yüzden sonunda oraya yazabiliriz.”
Mağazanın merkezinde rahatlatıcı.
(Julia Carmel / Haberler)
Şişme yatak, dizüstü bilgisayarlar ve birkaç kart oyunu dönüşümlü olarak, her ikisi de gecenin onlar için hazırladığı her şeyi yapabileceklerini hissettiler.
Gonzalez, “Uyuyamayabilir,” dedi. “Kesinlikle en azından biraz uyuyacağım. Gerçekten bir plan yapmadık. Bir şekilde gelip havanın ne olduğunu görecektik. Mesela, insanlar takılmak isterse, takılırız. Eğer yapmazlarsa, yapacak bir şeyler bulabileceğimizden eminim.”
Hollie Hopf ve Kendall Vanderhoof’un daha soyut beklentileri vardı.
Hopf, “Instagram’da gördüm,” dedi. “Kendall’ı aradım. Kulağa gerçekten tuhaf geldiğini düşündüm. Bilmiyorum, onu aradığımda şaka gibiydi. ‘Yo, bak bu ne kadar tuhaf’ dedim. Ama sonra ‘Ya gerçekten yapsaydık?’
Sırasıyla Venedik ve Santa Monica’da yaşayan Hopf ve Vanderhoof, tünel noktalarını yakalamaya karar verdi.
Hopf, “Kitapçıda uyuyacaksak, kitapçıdaki en havalı yerde uyumak istiyorum ve bunu tünel olarak görüyorum” dedi. “Diğer tüm noktaları tartıştık ama bazılarının çok ürkütücü olduğunu düşündüm.”
“Kasa ve korku [spot] — Ağlardım, dedi Vanderhoof. “’Hayır, küçük uyku tulumumu taşıyorum’ derdim.”
Sonraki 12 saat için iki arkadaşın da belirli bir planı yoktu. Vanderhoof’un dediği gibi: “Akıllara boş geldik.”
Nelson Aguilar ve Marcelina Stardust, Last Bookstore’da çizgi roman bölümünün içinde bir çadır kurdu.
(Julia Carmel / Haberler)